Fear of Poetry / Poetry of Fear
———
Roma & Romi
Roma, Romi, roem, die zwijgt
geen leven, zonder tijd, zwijgen
glanzend ingepakt met strik
strikte tijd, hexameters van pijn
ingeslagen als een bom, de waarheid
neergedragen als de vleugelen, onder broeken
die goeie ouwe tijd, Roma, Romi
het dorre akkertje weet niet van groei
een lichaam met een plant als ziel
werkeloos, machete strijd
Kies een leven, wapenen
door de keel gaan degen en deegwaar
Waar rust jij op de arm
in de kom draait een zilveren lepel
Klingel klank dans
Weg is de weg, de timmerman
draagt haar in zijn armen,
wie jij wil is zij
Zij slaapt voor jou en voor alle anderen
die dat niet meer kunnen
Vrede rust aan haar hart
is een staking van het geloof
de pinkeman weet de wet
wedden dat mijn lezing
hem doet verstenen, mijn berg is hoog
huil maar, kinderen van de aarde
met mijn stem mag je schreeuwen
snijden in mijn lijf, want de witte botjes
willen rust, verlangen uit de ordening
te ontsnappen, neem ze allen en
laat ze vallen, mijn mika do
Bloei met de bloemen,
in herinneringen uitgesproken zinnen
werken van licht,
torren zijn wij, lichtvoetig
met klem gesproken
liefhebbend en hier
Blijf zitten, Roma, Romi,
je zit als ee zesmaandse
op het zaad van de goden,
bij het zien gaat iedereen in extase
kelen schieten tekort
om de zang in de lucht te houden
door het weten verzwaard
kom ik hier nooit meer weg
omranden mijn billen het botten
ter aarde bestelde platheden
schuif je hand weg
in ongeopende boeken.
onbezwaard zijn we teruggekeerd
uit parken gedronken licht
heeft ons verkozen, verarmd,
te sterven onder haar boom
tevreden zijn wij ondergebracht
in de porceleingezichten van een ouverture
ongeopend aan snippers verscheuren
wij onze romaneske verbeelding
scheelt ons werk, hopen
op het uur dat op mijn tenen gaat staan
zodat wegspringen met een gil
wordt bezien met normen lachend
draag mij op de schalen
op te ruimen, voorboden
van het ongekende avontuur
stelselmatig en opdringerig
tot het licht mijn masker wordt
ingevoerd in de gesloten tijding
wordt waar het bloed geronnen
daar de draad gesponnen.
———