Ranonkel en Lazarus

Verlaten straten
Het lied van de schemer
Rustende wolken
De kerkklokken luiden
Een vogelschrik huivert
Wat vogels die rillen
Ik zag je en zag dat het tijd was

Vergane bloemen
Vergane foto’s
Van vergane levens
Jouw lichaam wacht
Onvoldaan wacht
En zonder spijt
Het lege hart
Het hoofd in de handen
Ik hoorde het zeggen
Vandaag is het tijd

Zwaar zakt de zon
Op moeder de berg
Loeiende koeien
Dromende koeien
De regen rijgt eindeloos
Zijn spookmelodieën
Jouw hoop die verdween
Men toonde het ons
Dat ’t maar tijd was, alleen

De geur van de regen
Leunende schemer
Tegen jouw lippen
Malende molens
Het broedende bos
Jij nam mijn hand
En wees vol van pijn
Naar vissen die stierven
Je ziet het teken dit was de tijd

Op jou heb ik jaren gewacht
Zo leek het mij toch
En ‘k liep door jouw wereld
Ik bad voor één kus
Om mijn neerval te staken
Om in jouw palm te schuilen
Jij gaf me alles
Het slot en de sleutel
Wolken van olie zien
Dat het tijd is alleen

Als ik één wens kon hebben
Zoals in de sprookjes
Zou ik mijn leven ongedaan maken
En opstaan als Lazarus
Om in ’t zonlicht te staan
En ’t zwart te verdrijven
Dat mijn gezicht verborg
En het jou weer zeggen
O dat
Da’s alleen maar de tijd

Dus wilg treur niet voor mij
En eik buig niet voor mij
Al stierven er voor ons
En in onze plaats
Al bloedt geheim in ’t hart
Rauwe wonde, bron van alles
Ik hoorde ’t nieuws vandaag
Gefluisterd in het donker
Eindelijk
Eindelijk weten we dat het tijd is.

Einde verhaal

David Tibet 1998 – Soft Black Stars

vert./bew. NkdeE 2020