Festschrift n.a.v. de geboortedag van de Kathedraal 2006

 

Akt 1 – het wormwielventiel

 

Reva – hoever dit ook reikt

dan zou ik niet, dan zou
het lichaam niet, zelfs dan zou het
u nog in de hand gelegen zijn
als een gepofte kastanje

en het zou uw hand genegen zijn
terwijl het zich hier bewerkstelligt
want hier wij hebben het woord, het
woord is bij ons, en het is het en het
valt met veel aplomb vaak maar kijk
ik zal het nogmaals verhangen –

wanneer en als het hier de dag
in- en uitloopt en te zingen staat
wanneer het snikkend de spreeuwen
voor zich uit jaagt om
de vergeten kerselaar in 1 geeuw
van elke vrucht te ontdoen,
terwijl het oxiderend afbladdert, beverig
knikt en in elkaar stuikt terwijl
dit zo is zoals het is wat uw wens was en is

zoals dat zoals alles zowat hetzelfde ding is
dat in uw wijzende vinger verkrampt terwijl
u het wrijven puur op snelheid
laat komen, wanneer

dit alles hoever het ook reikt
u belet om van uw sterven nu al
op gepaste wijze te genieten of
te midden van hen waaraan u ontvalt
de hoogst schrikbarende nagalm
in te zetten, nee, dan zou ik niet, ja

formeel wil ik dit hier ontkennen

 

Izeganz – de droom in La Coupole

[IZEGANZ zit naakt op een eenvoudige stoel aan een eenvoudige tafel met een potlood te schrijven op een enkel blad papier. twee camera’s filmen hem, de beelden worden achter hem naast elkaar geprojecteerd zo groot als de buhne het toelaat. 1 camera op het gezicht, 1 op de schrijvende hand]

zou je niet, indien het, wat zou het, natuurlijk
wat er je aan gelegen is, ja het bruine haar is
een explosief in het oog dat haar wil kasten,

het zou denk ik, in elk geval, maar zie je

dit is te onpas want de hand knoopt al,
je vingert het touw tot het vezelige woord
lus, je onderlip is van hout als je het zegt
en het hout stut het, en je huig is de galg
diep in de mijngang.

[IZEGANZ schrijft verder op wat hij net gezegd heeft]

maar ben jij niet [staat recht]

een machtig opfladderen van vogelzwermen
bij de raketlacering alsof de correct berekende
balistiek met gnosis gevierd moet worden, met een
gefezel van god in de lucht, want langs ontvangerszijde
vrij plomp lees ik mijzelf vertaald:
“Dit is mijn vallen u bent mijn volk”

en aanhoor de geheiligde stilte  vóór het veetje
als een krabvinger onder de vergeefs wijkende massa
op het plein de aarde openhaalt, zwart en
precies daar waar het jeukte?

[IZEGANZ spoedt zich terug naar de tafel om niet te vergeten wat hij net zei. terwijl hij zit te schrijven zegt zijn stem :]

de droom eindigt nu, zegt het ik
bij gebrek aan Bondmeisje
waar is toch het Bondmeisje,
zie jij het en hoe geraak ik weer
van bij haar in mezelf?

Izeganz – Le Pneu Michelin a vaincu le rail

we zouden, zullen we niet, we zouden ons
toch het gezeten zijn laten welgevallen
terwijl het ons nog snel en adekwaat
met een paar naakten doorzakt, ik

koning jij afwisselend jij koningin ik
en  de hele hermafrodiete afwikkeling, kom
frommel het al maar op-

nieuw: we zouden, zouden we niet, we
zullen dit gezeten zijn genegen zijn, de stroop
met enkele naakten doorschoten

de bruid zorgvuldig uit de maagd gepeld
zorg dat het wit niet scheurt
met al dat glas moet er
overigens niet geboend, moet er
niet gestreken, kan het
zo de kader wel in, komt er geen
rozig wolkje euh ik bedoel maar

zorg jij wel voor een Bondmeisje? een brunette
of beter nog een roodharig
dat zie je niet vaak, zeg zouden we

niet, ik

dacht, zouden we niet vlug daar
heb je het al, maar liefste
het weten was er al, hoe kon ik nu
zullen we dan nu maar, snij jij
er het rot uit ik hap wel

Izeganz en Reva  – pal

in de mens is de worm mens door het wormwielventiel
van de mens afgesneden en daardoor de verbanden
ontsporen, het klettert overal de klippen af, het krijt
maar wat, de taal zelf verkettert het elfje in ons dat in twee
frames gevangen bij de goden te trillen staat

4. niks Is nog echt echt Alles

Houdt mijn hand op dan is het
ophouden geblazen, noli me tangere

me moe aptoe, die rots niet, mijn vel
niet of ik blaf en het
kalft je wereld af, immers sluiten

doet het toch niet want
voor elke y element van mij
heb je een bijkomend afdankertje nodig,
een flikk’ren, puntig geel
dat mijn bibbersidderaal
boven ’t diep-werk’lijk paars tilt, dit nee dit nee
dat soort grens dat in wereldnevel

twinkelt
twinkelt
twinkelt

als de rekken op eigen houtje
perzikken in eigen
nat beginnen afzetten, dan is
het tijd begot, dan, wel, ziet, dat daar hé

dat krijgt geen mens nog getekend:
Ze streept zich in, het
valt je de ogen uit, hoe hard je ook
wil, zeg heb je het ook al gemerkt niks

Is nog echt echt Alles
is van mars-plastic als je lang genoeg
wacht kan je misschien het licht
in de spinthariscoop nog
zien emaneren (dit werk is

gekoppeld aan Johannes 20:17, evenals aan
Valentin’s Twaalf Sleutels van de Filosofie
en aan dat van dat paapse
mekander afrukken welja dat

doen ze ook en dan smoeltrekken
en half-stiekem met zwaai-
handjes zwaaien
de hoog-rood bloed-doorlopen vetzakken, ach,
de doos is leeg, het uur zit er op, hou
je bek dus & doe de deur maar toe, hap toe,

[hapt].

---

B. DE LAKENS IN LIER (GELAKT)

dv 9/2006, potlood op papier 14,8 x 21

Maude Easton 20/08/1891
naar een platinum print van
Edward Linley Sambourne

5. Identikittie d’ Arrière

Achter het gordijn schuilt de schoft
De schoft zegt:

– de stoel staat scheef
– het linkerbeen sleept
– het vlinderstrikje schuift

de paardestaart af

Voor het oog van de naald
Wordt er krampachtig met
De billen genepen.

De dame die er wat van kan
neemt twee vingers, dipt ze diep
in de pot boenwas die een dame is

Die er wat van kan

En zij strijkt zich op de tafel glad
en zij strijkt zich glimmend op
en zij spreekt en zegt

Kijk zegt ze ik ben mals ik
ben mauve ik is Maude
de printplaatspiegelfraude
het gehele prinsessenprisma-aha

Spiegelt zich mij ma-aha-r als een moi
à l’arrière of ’t were beter een ik
uit een blik erwtengorstj van bij nick
of geplet als een speklek vanonder

den toeareg (bij mij in de club
is het donkergroen en droef-
purper maar uw punch na de lunch
is er altijd vanzelfsprekend in de mode.

Bij de nachtlamp ligt de ene hand wollig, bij tepels
ligt misschien te friemelen de andere of hangt
er een derde het Kwartet uit naast de Kruisweg
ach Schubert o wie redt ons nog Heden de Kunst

Zo Smoddert Onze Firmin Alsnog,
de Rots in de Branding, zo
zoveel tantes tant de tan-
Tes toch had ik, hun sokken nog aan.

 

1. het Plan is voltooid (pfew)
2. het Plan is vatbaar voorgesteld
3. het Kwaad is vatbaar voorgesteld, als er Buck Danny lijntjes zijn, en is een Buck Danny-net-een-ietsepietsje-persoonlijk-getekende-maar-toch-veilig-geuniformiseerde Vijand dan is er ook een Buck Danny, en mogen de Raketten Schoon en Vervaarlijk ogen, de techniek mag Interessant zijn en Natuurgetrouw getekend, want hé, slimpies, waarom doen al die loempe fasco’s al die moeite ALS U BINNEN 35 MINUTEN IN ENGELAND KAN ZIJN.
4. we hebben ook een de-horror-van-de-kampen tentoonstelling
5. dat biedt mogelijkheden
6. 
   Saint-Omer, Frankrijk heeft als logo een gleufachtig holte-ding met een dikke pijl die erin gaat of er voor staat, dat is niet duidelijk, genaamd La Coupole. Een beter Plan van het bezoek is nauwelijks denkbaar.
7. Er zijn geweldige dingen te beleven aan de overkant van het Kanaal.
8. De Koepel is dus eigenlijk gewoon een Koppeling, een Harde Link?

---

Appendices

1. De verfoeide Terugkeer van het Vermelde Gedicht

DROOG

Afdrukbare versie Talia verba refert genibusque affixa Tonantis haeret, inexhaustum lacrimans sparsisque capillis Angelo Poliziano, Silvae : Ambra, v. 113-114 Passie is een enkelinge, ze strompelt als vergeet-mij-nietje uit je keuken, verspreidt het woord als de hechting vanuit de Naad & is het eens met het vuil vanonder je tegels (dat van de grote getallen), zwiert met gemak de N van haar set bij een bos uit de kleren, droogt een roos af omdat het een roos is, roos is, roos op, roos af, die roos, vezel per vezel, 1 bloemblad per bloedbad, 1 rampspoed per stengel of verzint zichzelf doodgewoon bij elke zap een beter einde of weigert het amen in de oneindigheid, omarmt peripathetisch de knieen van de Dondergod, ombeeft & ombibbert met de uitwaaierende haren, met het snikkende lak- stemmetje O al die dagen o Heer dat ik neigde naar U 29/10/02 – 28/08/06

2.Het Gruwelijke van Bilplak middels Doorschijnende Stoelen Aanschouwelijk gemaakt

Exposed. Platinum Prints 1988-2004″ from Paul Caffell’s famous 31 Studio,
ISBN 0-9547352-0-X

3. Haar Kousen Waarlijk Zij Volstonden Niet

4. Wat Gebeurde er met Ethel Warwick (op 02/08/1900)

Ethel Warwick 2/08/1900

ETHEL DE ELATERIET
VERDUURT NIET

WARWICK™ QUALITY PROS

00000000000000000000000000000000000000001
er kan niets gebeuren zonder dat het zichzelf herkent
00000000000000000000000000000000000000010
bewustzijn loopt al een poos voor het bewustzijn is
0000000000000000000000000000000000000100
veranderen doet er niets, integendeel: het niets vereenzelvigt

0000000000000000000000000000000000001000
hierboven gebeurt Ethel Warwick, het ding Ethel herkent zich
0000000000000000000000000000000000010000

in deze wereld die niets anders is dan
de lichtjes naar brandlucht geurende heat-sink
van G*d’s Enhanced Speedstep
Intel Xeon MP 7040 42 Ghz
Dual-Core processoren,

verschilt het gerepresenteerde

in niets van de presentatie, de betekenis
klettert zoals het betekende klettert Ethel
klettert zoals deze lettertjes kletteren, het blauw

00000000000000000000000000000000000111111

dat u ziet/niet ziet is een opgehaalde beweging, brug
te ver
een hopeloos
afgelopen zijn, het gebeurde dat als een

doorgeknipte hoogspanningskabel vervaarlijk

[DICHTER SPAN HEDEN DE LIER:]

angt te waaien (hz)
oven de (b)

ntsprde metr (oooo)
rs (ei)

n(ee)
ruce illis (BW)

nodig om de zaak recht te zetten

aar ie omt aar ie
(mdkmn)

0000000000000000000000000000000000010010

dedju toch.

Misschien valt het nog op
te lossen met een

WECKPOT

HE MARCEL HEBDE GIJ NOG WECKPOTTEN STAAN EN
ZO JA ZIJN DIE CAOUTCHOUCS NOG NIET VERDUURD ?

dedju toch.

Sonnet
(met ingeschoven Kessel-loos geduid Brahmaans

pseudo-kabbalistisch gekwebbel )

Zich een frisse duim halende, de Held Aspergis* –
enkel potentieel oneindige verzamelingen

zijn in de constructie-activiteit gegeven –
spookt op uit Indië’s zee reuz’ge infuzorie:

parfoit il neige des roros dans sa coeur.
Als je eraan trekken wil, dan moet je
het er eerst uittrekken, anders schiet het
veel misbaar veroorzakend terug op de

No matter what, or when, G. will make you puke
(“ik walg van ’t Wezen, tot mijn Ik verkleind”)
het weze dus geweten dat men beter de Here
met ledige magen tegemoet kan treden

naakte huid? 6 MNO, 2 ABC,
2 ABC, 5 JKL , 8 TUV,3 DEF
4 GHI , 8 TUV, 4 GHI, 3 DEF,

Sony Ericsson Proximus 4 x
digital zoomVGA 4,1 mm 1:2.8
Druk op * en Vrijgeven om de

*> lat asparagus lett. gezwollen, notoir verstekeling aan boord van het schip van Aeneas, de Rome-stichter.
Er wordt wel ’s beweerd dat terwijl Aeneas in Carthago iedereen an het vermaken was met straffe verhalen over zijn omzwervingen, koningin Dido een onderonsje had met de Held Aspergis, en dat vervolgens haar Ware Verdriet niet Aeneas, maar Aspergis betrof.