een ogenblik is geen moment. het, het moment, vindt slechts plaats wanneer de ogen zich sluiten, daar waar de geest zichzelf ontwaart en zich weet op te heffen. artichoc. hartsgedaver. de diepte van de liefde diep in de liefde van de lust. de, de iteratief van de daad, de dader, het denderen.
niet zo het. het is het dagelijkse, het onbedachte, het is dat je weet dat de zon opkomt. waarom? het zal u leren. ja u. gij. welk kwaad wilt gij het verwijten? lekker is wat lekker is. de droom van het zijn is het ontnomen, het zwart dat het als negatieve god omarmde. en u? niets is het vergeten, niets heeft nooit meer dan het nu, nu bestaan. en van u weet het alles nog.
het likt uw lippen, maakt een haar van u, verwoordt u tot uw zekerheid, verlettert u tot de vaste grond waarin het bloeien kan. het neemt u koud in uw reet, droog in uw kut en u zucht amper. maar kijk, zie hier: een bloem voor u, wiegende met ettelijke bleke kelkjes. het vergeet u niet.
zacht en oorverdovend is het een ik in u, een wens-ik dat weet dat het een het is, en een het blijven zal, maar zo eenvoudig is het, toch, dat ik. omdat geen oor het zwijgen hoort, omdat alles en niets vergaat in het niemandsland waarin ook uw strelen verstillen moet tot de stilte die nodig is midden in de drukte van elk strelen. omdat ook u het is.
over ‘HET MOMENT‘
Het prozagedicht van vandaag is uitvoer van het programma ‘HET MOMENT‘.
De invoer van ‘HET MOMENT’-programma is een genummerde serie teksten getiteld ‘moment‘ van 2015-2016 herwerkt tot lyrisch proza in 2020 en die teksten worden thans door het Gedicht van de Dag, het trage herschrijfprogramma van de NKdeE, publiek maar ‘in stilte’ herschreven.
De originele teksten worden daarbij overschreven, de restanten ervan bestempelt als ‘deprecated’ en geleidelijk van publieke lezing afgeschermd, in de vergetelheid geduwd, waar ze thuishoren.
Ik herlees en herschrijf deze ‘live’ getuigenis van het laatste stadium van mijn drankverslaving ondertussen als de getormenteerde aanloop, de troosteloze afgang naar een kantelpunt in mijzelf, een ommeslag die ik poog te relateren aan de ontzagwekkende globale transformatie die we nu m.i. mondiaal beleven en ondergaan. In hoeverre dat iets zinvols of bruikbaars oplevert, dat valt nog te bezien.
In mijn microwereldje plooi en perforeer ik voortdurend de tijd met mijn herschrijven en ik naai in deze reeks in stilte de mantel der liefde toe over mijn persoonlijk kantelpunt, en het eigen lijden dat daarmee gepaard ging. Voor mijzelf en het geheel van mijn schrijfwerk is het een therapeutische loutering, een sanering van de ondergrond en een traject waar ik voor mijzelf door moet.
Vrolijk word je er niet van, maar de goede afloop alleen al (ik vier straks mijn zesde jaar van volledige abstinentie) vermag het hopelijk om van deze afdaling naar de hel van het alcoholisme een positief, exemplarisch verhaal te maken. De grote boodschap van ‘HET MOMENT’ is, of wordt alleszins: hoe erg het ook wordt, met de nodige hulp geraak jij er uit. Kijk maar, het kán, en als het lukt is het zalig.
In dit stadium hebben de teksten weinig aandacht nodig, maar de methodes van mijn programmatie vereisen wel dat het schrijven op elk moment publiek beschikbaar moet zijn. Moge wat rot was aldus in de plooien van de tijd verdwijnen en zo straks alsnog voeding worden, gezonde aarde voor een nieuwe bloei.
links
- het_moment_2023.docx : alle ‘het moment’ teksten in hun meest recente versie, verzameld in een Wordbestand
- alfabetisch lijst eerste regels
- chronologisch overzicht van de teksten zoals ze hier verschenen in 2020 als ‘Gedicht van de Dag’. Elk bestand heeft voorlopig nog een link naar de debuuttekst van 2015-2016 en wordt in 2023 geredigeerd. De versies van 2020 en 2015-2016 blijven uiteindelijk enkel als bron ter verantwoording bewaard in de revisiegeschiedenisbestanden van WordPress.
- over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma
- lees meer output van het ‘Gedicht van de Dag‘-programma
dv 2020 – rev. dv@CHS
