aan de horizon staat het einde
dat zich eindelijk herkent
de tijd van de wereld ontfermt zich over elk moment.
de tijd van de wereld is erg veranderlijk,
springerig,
en cyclisch ook.
het grint herhaalt bij elke stap
alle stappen die jij ooit zette, hier.
gruis van ons dat in mij huist
wordt zo tot grondgeluid ontstemd.
wij verarmen. ik voel jouw armen
in mijn lijf vertwijfelen, wegkwijnen.
ik adem niet zodat ik nog een vinger heel even…
voltrekking. zwavelflits. besluit.
