mooie liedjes duren dertien jaar
à la fuite de ma moule en pleine vol
er is niet langer een tekort aan dagen vrouwen
willen van mijn takken bloesems kartelen het
woord vermoed ik is stichtelijk & eufimain
om te verhullen dat ze weldegelijk hun lot beklagen
ik (wat dacht je) stroom mij over ik is maar een kick
in dit gewoel een onderaardse wenteling de zucht
waarmee ik van je bedgewoel de zoen verhandel
lakens zonder pret hebben immers nooit een daad
in woorden omgezet je bent zo weg dat weg een weg
is & tot weg verwordt ik schrijf grijs gekrijs op het
bord de kalk verwaait de liefde is ik ben niet kwaad
het is dat ik je lila ziel zo mis het klikken van je tel
de vele trappen in uw professioneel ontworpen hel
ik ben van alle leegte nu volledig leeg je metgezel
