Categorieën
lyriek

het moment (13)

[moment 13]

30 oktober 2015. het ratelt. de planeet dreunt. ontelbare banden drukken op asfalt, laten het asfalt los, drukken op asfalt. onder vliegende kraaien lachen vretende kraaien dat het winter wordt. de ogen staan glazig, het zijn beduimelde tinnitus-bokalen. de lippen persen zich tot een streep.

onversaagd steekt het een natte vinger op: het zoemen verstilt, in het angstige dromen vangt schalks en schuchter een liedje aan:

alle mensen kreunen slapend mede 
met het dreunen in hun bed 
van haat en pijn. 

zie de stormram komt.

violen zwellen aan tot wilde lila baren, 
met een brokkelzin erin van bleke 
marsepein. 

het is voorbij.

tongen als tulpen likken teder 
alle scherven van de letters op.
dit lied is van haar woorden vrij.

het ontwaakt. zonder verwijl de vingers strelen haar dijen, er komen schermutselingen, onderhandelingen, plechtige verklaringen en tenslotte een stilstand van sterren in hun beider ogen. het is een kosmisch hexagram: licht dat licht vindt, trilt en zingt.

invoer 2015 (privé), uitvoer 2020, rev. dv@CHK

tekening dv 2020
over ‘HET MOMENT

Het prozagedicht van vandaag is uitvoer van het programma ‘HET MOMENT‘.

De invoer van ‘HET MOMENT’-programma is een genummerde serie teksten getiteld ‘moment‘ van 2015-2016 herwerkt tot lyrisch proza in 2020 en die teksten worden thans door het Gedicht van de Dag, het trage herschrijfprogramma van de NKdeE, publiek maar ‘in stilte’ herschreven.
De originele teksten worden daarbij overschreven, de restanten ervan bestempelt als ‘deprecated’ en geleidelijk van publieke lezing afgeschermd, in de vergetelheid geduwd, waar ze thuishoren.

Ik herlees en herschrijf deze ‘live’ getuigenis van het laatste stadium van mijn drankverslaving ondertussen als de getormenteerde aanloop, de troosteloze afgang naar een kantelpunt in mijzelf, een ommeslag die ik poog te relateren aan de ontzagwekkende globale transformatie die we nu m.i. mondiaal beleven en ondergaan. In hoeverre dat iets zinvols of bruikbaars oplevert, dat valt nog te bezien.

In mijn microwereldje plooi en perforeer ik voortdurend de tijd met mijn herschrijven en ik naai in deze reeks in stilte de mantel der liefde toe over mijn persoonlijk kantelpunt, en het eigen lijden dat daarmee gepaard ging. Voor mijzelf en het geheel van mijn schrijfwerk is het een therapeutische loutering, een sanering van de ondergrond en een traject waar ik voor mijzelf door moet.

Vrolijk word je er niet van, maar de goede afloop alleen al (ik vier straks mijn zesde jaar van volledige abstinentie) vermag het hopelijk om van deze afdaling naar de hel van het alcoholisme een positief, exemplarisch verhaal te maken. De grote boodschap van ‘HET MOMENT’ is, of wordt alleszins: hoe erg het ook wordt, met de nodige hulp geraak jij er uit. Kijk maar, het kán, en als het lukt is het zalig.

In dit stadium hebben de teksten weinig aandacht nodig, maar de methodes van mijn programmatie vereisen wel dat het schrijven op elk moment publiek beschikbaar moet zijn. Moge wat rot was aldus in de plooien van de tijd verdwijnen en zo straks alsnog voeding worden, gezonde aarde voor een nieuwe bloei.

links

dv 2020 – rev. dv@CHS

~

copyright ‘ViLT //dagwerk van dirk vekemans’:
CC0 1.0 Universal (CC0 1.0) Public Domain Dedication

contact: dirkvekemans@yahoo.com

VOLG dirkvekemans.be
Vul je mailadres hieronder in en je krijgt elke dag het werk zo in je mailbox, gratis. jouw mailadres wordt verder niet gedeeld, gebruikt of anderszins bekend gemaakt. Met opzeglink in elke mail.

de
Neue Kathedrale des erotischen Elends
wil onafhankelijk blijven publiceren, zónder subsidie of commerciële sponsors
en dus ook zónder (al dan niet verdoken) exploitatie van gebruikersdata
en geheel vrij van reclame.

steun de NKdeE en de Vrije Lyriek
en koop een Radio Klebnikov CD op BANDCAMP:

Geef een reactie

This website uses the awesome plugin.