LUST
er komt verlangen in de zee van het verlangen,
een draaikolk van lust in het golven van de lust:
enkels vormen enkels in het water en het zand.
het treiterkleedje deint omhoog, en valt nat neer.
nog half aan land omrandt het maanlicht vals
haar zachte lijnen, werpt vage schaduw scherp
op algen, schelpen en botte ribbels in het zand.
het sleurt haar wiegen mee, ook zij wordt zee.
er barst een kern van liefde in de liefde open,
zij spartelt blij, een stoute zeemeermin, en meer
van hen dan meetbaar is komt in de golven vrij.
het wrijft haar naam in hoge, droge duinen uit,
en ‘s morgens leest de zon de letters weg.
er kwam verlangen in de zee van het verlangen.
invoertekst (2015) – invoertekst (2017) – uitvoer 2020, rev. dv@CIC
