jt58 – le base se base sur l’élément de base – LA IES
De lockdown begint te wegen. Bij de buren laat iemand een schuurmachine los op de trap. De trap is een slet, blijkbaar: euah euah euah, urenlang.
Klee wil de transpositie/transformatie tussen de kunsten onderling georganiseerd zien op de basiselementen in zijn ’trade’: het punt en de lijn.
Voor mij is dat het (hand)gebaar, maar ik neem de aangeboden vluchtlijn hier, ik wil Klee nog te vriend houden.
De echte transpositie, zo leert ons de geschiedenis immers, gebeurt in de kunsten domweg via de digitale kwantificatie van de producten van elke ’trade’ , elke handel, met als regulerende sluis of filter de massa van de humane consumenten. In de globale kwantificatiedrang dreigt elke hoedanigheid van al die zichzelf relaterende producten uit te vlakken tot betekenisloze uniformiteit waar je dan ook geen waarde meer aan kan hechten.
‘Kunst’ wordt een label dat het alsmaar slechter doet op de markt.
Want uiteindelijk is wat er ‘basiselement’ is enkel afhankelijk van de validiteit en de validiteit, de geldigheid is geldig voor, omwille van en binnen een welbepaald veld. Van het moment dat je het veld van de creativiteit gaat bepalen op het criterium van de verkoopbaarheid, krijg je enkel nog aflopende functies, die meer en meer energie gaan opslorpen met minder en minder resultaat.
Over die geldigheid of validiteit en de bijhorende velden het volgende:
– Geldigheid is een relatie tussen exemplaren van een discriminerende ‘agens’, een (bewustzijns)poort die ‘ja’ of ‘nee’ zegt gegeven een bepaalde invoer waarvan de validiteit in vraag wordt gesteld.
Voor ons mensen is dat vooralsnog voornamelijk het individu, u en ik.
We zien dat de validatieprocessen meer en meer terecht komen bij geprogrammeerde ‘agenten’, lopende algoritmes. Dat is handiger want die hebben geen handen, dus die voelen niets, dat beslist een pak goedkoper. En de consument slikt toch alles.
Elkwegs: op basis van onze validatieregels en -gewoontes leven wij in momenteel in het Veld van de GeldRuimte, geconstrueerd op onze mathesis en gehoorzamend aan de wetten van onze fysica. Je kan daar niet meer buiten, want daarbuiten wordt je niet langer gevalideerd als ‘burger’ of zelfs maar als ‘mens’. En er zijn geen vluchtoorden meer over op de planeet dus vaarwel vrijheid: comply or die.
– Geldigheid is niet, geldigheid gebeurt (ontstaat en verstrijkt).
– Artificiële Intelligentie maakt een Buiten aan het humane Veld denkbaar als een potentialiteit.
Presenteer een AGI met een obstructie, een probleem en het zal niet aarzelen om een alternatieve taal, ja zelfs een alternatieve mathesis te ontwikkelen om rond de hinderpaal tot een oplossing te komen. Maar die talen, die mathesis is totaal onbruikbaar voor ons want onbegrijpelijk, wegens niet-humaan.
Is onze mathesis de ‘echte’? Blijft die nog de enige echte als blijkt dat de AGI-oplossing van het gestelde probleem werkt, en misschien wel beter werkt? Wat is dat, het ‘echte’?
Als je als persoon Anke Veld heet is je basis Anke. Alles wat je voelt/denkt/beleeft/waarneemt is gekleurd door jouw Anke-zijn binnen jouw Anke-veld. Ook daar kan je niet buiten. Dat is jouw identiteit, die ga je ook willen houden. Alles wat jouw identiteit bedreigt, de geldigheid ‘Anke’ binnen jouw ‘veld’, is ‘jouw’ vijand. Sla dood die vijand.
Is jouw Anke-zijn ‘echter’ dan mijn Dirk-zijn? Is niet alle ‘zijn’ een fictie die nuttig was zolang ze nodig was?
Meer dan 2500 jaar is de Westerse cultuur doordrongen van het zijn van het Zijn: het fundament van de Waarheid, een Veld gesitueerd daar ergens, bij God, de allergrootste Zwaaier met het Ding.
Zeker: de absolute relativiteit van alles en iedereen ten opzichte van dat ene Fundament, heeft ons een geweldige explosie van ontdekkingen, inzichten en artefacten opgeleverd die ons doen versteld staan van de eigen kunstjes.
Edoch. In onze almaar fanatiekere Waardering van alles en iedereen ten opzichte van het Fundament dat allengs is gaan samenvallen met het Kapitaal, zijn we bereid gevonden om onze soortgenoten probleemloos te laten creperen van honger a rato van 25000 exemplaren per dag.
We ontzeggen anderen de toegang tot de eigen Waarderingen (onze markten) louter op basis van de willekeurige plaats van geboorte en culpabiliseren bovendien de ‘deplorabelen‘ die buiten onze Waarheidszone zijn geboren: ‘het is hun eigen schuld’, ‘ze zijn te lui / te dom / te X om iets aan hun situatie te verbeteren’.
Deze ‘bewezen schuld’ wordt volgens sommigen dan nog eens bekrachtigd door de ‘zelfgekozen’ verdrinkingsdood in wat eens ‘Onze Zee’ was, de Mare Nostrum van ons Imperium waar niets meer van rest. ‘Zie je wel! Schurken zijn het! Help ze niet want dan moedig je ze nog aan!’. Zo hoor je politici dat letterlijk zeggen in de groezelmedia.
En we kloppen ons daarbij fier op de borst dat ons neo-liberaal kapitalisme het beste systeem is in de beste van de mogelijke werelden, dat wij alles aankunnen, alles beheersen, de natuur wel ’s een standje zullen leren. Vanop ’t schoon verdiep hier! Yes we can!
euah euah euah.
rev. dv@CII
over het journal intime
-programma
pseudo-code van het programma:
gegeven:geste:
het pad van de primaire, spontane bewegingschrijfleeslus
: herhaling van de geste
die zich gaandeweg stabiliseert binnen de corridor van de gestecorridor
: het tijdruimtelijke vlak waarbinnen de geste zich herhalen kan zoals geprojecteerd op een 2D schrijfvlakjij, je
: een participant aan het journal intime
programma
het journal intime
is een dagelijks algoritmisch uitgevoerde handeling (functie
);
je wordt wakker
en je doet onmiddellijk dit (géén andere bewuste handeling ervoor): je beeldt jezelf een geste in eventueel gelinkt aan een woord of een frase
je neemt de blocnote en initieert de schrijfleeslus
je vocaliseert daarbij het woord of de frase
als je merkt dat de herhaling zich gestabiliseerd heeft tot een geste
neem je jouw vocalisatie voor minstens vier iteraties op
teken je de geste
je leest in een boek in een vreemde taal (eender welke, niet je moedertaal) tot je een fragment tegenkomt waarvan je denkt dat het kan dienen als 'titel' of 'benoeming' van de geschreeftekende schrijfleeslus
uitvoer van het programma:
– een potloodtekening met een titel in een vreemde taal
– een geluidsopname van vier herhalingen van 1 uitgesproken woord of frase in het Nederlands (met NL tongval)
– (optioneel) een commentaar in proza
de journal intime
routine
is een vrij exemplarisch, grafologisch NKdeE-onderzoeksprogramma.
de uitvoer ervan wordt hier gepubliceerd in het Publieke Domein
rev. dv@CGM
~
copyright ‘ViLT //dagwerk van dirk vekemans’:
CC0 1.0 Universal (CC0 1.0) Public Domain Dedication
contact: dirkvekemans@yahoo.com
VOLG dirkvekemans.be
Vul je mailadres hieronder in en je krijgt elke dag het werk zo in je mailbox, gratis. jouw mailadres wordt verder niet gedeeld, gebruikt of anderszins bekend gemaakt. Met opzeglink in elke mail.
de
Neue Kathedrale des erotischen Elends
wil onafhankelijk blijven publiceren, zónder subsidie of commerciële sponsors
en dus ook zónder (al dan niet verdoken) exploitatie van gebruikersdata
en geheel vrij van reclame.
steun de NKdeE en de Vrije Lyriek
en koop een Radio Klebnikov CD op BANDCAMP: