Harusmuze #379

凡益之道 與時偕行

De HARUSMUZE is een eigentijds interactief orakelprogramma, het Beginsel van een generatief schrijfprogramma gebaseerd op het Boek der Veranderingen, de I Tjing.
De dagroutine ervan (20 min tot 1-2u praktijk’, 2-20 min leestijd) biedt de gebruiker ook een dagelijks hernieuwde kennismaking aan met de immens rijke denkwereld van de I Tjing

• Lees meer over het Harusmuzeprogramma
• Bekijk alle Harusmuzes
• Harusmuze Doc (oude versie)

Hexagram 42 – 益 (Yì) – “Vermeerderen”

YI (益) – “Ie” – winst, nut – “ie, wat een nuttig idee”

379 – het is wat het was voor het geweest is

input

https://dirkvekemans.be/2018/08/25/harusmuze-69/

commentaar dv@YGB

het is de Herakleitosvorsers blijkbaar ontgaan dat de uitspraak in fragment 22B22, door Paul Claes vertaald als “Goudzoekers woelen veel aarde om en vinden maar weinig “, misschien wel meer over het omwoelen van de grond zou kunnen gaan dan over het al dan niet vinden van goud. De interpretaties die ik tegenkwam, hadden het vooral over het uitzonderlijke karakter van kennis enzo, over de geringe slaagkansen. Het fragment lijkt zo zichzelf te bewijzen in de commentaren.

Want misschien wou de Efezische profeet ons eerder wijzen de misleidende poeha der goudzoekers, en dat zij wellicht beter ‘woelratten’ zouden worden genoemd dan naar het eerder uitzonderlijke gevolg van hun niet-aflatende woelen.

Het ligt ‘natuurlijk’ in ‘onze’ aard om een activiteit te benoemen naar de intentie: ons denken is nu eenmaal door-en door verziekt door de finaliteit en de teleologie van het Zijn. Iets is pas ‘belangrijk’ als het ‘is wat het is’.
Zie ook onze reductie van de plant tot de vrucht of de bloem. Ik weerhoud mij ervan om de beruchte reductie van de vrouw in dit rijtje te zetten omdat ‘we’ dat niet meer gingen doen, toch? want ‘het’ is waarschijnlijk maar ‘natuurlijk’ in zoverre het mannelijke natuur is en ‘onze’ aard in zoverre die aard de dominantie van het mannelijke ondergaat. Ik zeg ‘waarschijnlijk’ omdat we het blijkbaar niet anders (willen) proberen, terwijl dat m.i. perfect zou kunnen.

Onze ‘aard’ is immers een hoedanigheid die iedereen voor zich kan (zou moeten willen kunnen en mogen)* bepalen.
kwantiteit is de uitkomst van een telling, daar kan je niks aan veranderen. Kwaliteit is een waarde die we hechten aan het getelde, dat ‘veranderen’ wij voortdurend in functie van onze belangen, waarbij elk ‘wij’ het resultaat is van een negotiatie in de omgang (de commerce/Umgang binnen de sociale ruimte, in ons oord/Ort/site) .

Elke ‘wij’ die je aan ‘onze’ aard toekent is een falsifieerbare ‘normalisatie’, een repressieve normopathie waarvan ‘wij’ misschien beter zouden genezen, al was het maar in momenten van helderheid tijdens de voortrazende bedwelming van onze consumptieverslaving. Zie je, zo werkt ‘wij’, de klasse: de uitspraak constitueert de groep en dwingt elk individu binnen de groep om de waarheid van het toebehoren, de onschuld te bewijzen. Elk ‘wij’ is de erfzonde. een goed begrip daarvan schenkt ons een moment van helderheid, een genezing. En elk moment van genezing van de ziekte heet ‘gezondheid’, daarvan kan je beter genieten.

Soit: je veranderd niets door op heersende dwaasheid te wijzen, dat genereert alleen maar meer polariteit en daar heeft niemand wat aan. Toch: ook indien er geen finaliteit te bespeuren is, maken wij er liever een aan dan te pogen het gebeuren ‘neutraal’ te bekijken, zonder verlangen naar het ‘goede’, of afkeur van het ‘slechte’. Dat is immers lastiger meestal want bv. die goudzoekers zou je meteen moeten gaan wijzen op de ongelooflijke mest die ze maken en dat die onmogelijk in verhouding kan staan met de kleine nuggets aan potentïele goudwinst…

Finaliteiten zijn ook negatief, meestal noemen we ze dan geen doelen, maar ziektes of gebreken. Ze herleiden net zo goed een gebeuren tot het resultaat ervan, meestal is dat dan de onmogelijkheid om bepaalde handelingen te stellen: de ziekte als paradoxaal ‘einddoel’ van de gezondheid.

Een onvrede in het gevoel, een maladaptatie aan de snel veranderde leefomstandigheden, een slechte reactie op de stress van het hedendaagse gewoel en men gaat ogenblikkelijk als een woelrat op zoek naar een oorzakelijke benaming, een verklarend label, een diagnose.

De diagnose is, het woord zegt het zelf, een soort dwarsdoorsnede van wat men weet over een bepaald onderdeel van het gebeuren. Men weet niet precies wat er gebeurd maar in het merendeel der gevallen is er sprake van [in te voegen: lijstje met kwalitatieve benamingen die kunnen gemeten worden].

Op het moment dat je de diagnose stelt evenwel, zou je meteen dat lijstje met kwalitatieve benamingen moeten uitbreiden met de vermelding ‘gediagnosticeerd als [naam van de diagnose]” want vanaf dat moment valt de gediagnosticeerde persoon of toestand samen met de diagnose: hij, zij of het ‘is’ een [naam van de diagnose]-lijder.

Het effect van dat – excuus voor de flauwe woordspeling – ‘lijderschap’ is in het algemeen een serieuze stimulans voor een kwantitatief meetbare uitslag, een woeker van de eerder vastgestelde kwaliteiten, in vele gevallen heden ten dage jammer genoeg een ziektebeeld.
Wat benoemd is wordt immers ervaren zoals het benoemd is, met alle secundaire invullingen van het benoemde die voorheen onbekend waren, aja: ‘het had geen naam’.

“Nu weet ik wat er scheelt”! jeuh! aja, ipv: mijn rug doet zeer omdat ik te lang in bed gelegen heb, of omdat ik scheef hang van ’t mij slecht voelen luid het nu: “er zit een zenuw gekneld”.

Op die manier wordt ‘het is wat het is’ heel snel een excuus om niets aan verandering toe te laten: de rest van de werkelijkheid moet maar aangepast aan de benoembare werkelijkheid, die ‘is’ er tenminste.
Maar ja: die werkelijkheid ‘is’ niet wat ze is, die ‘is’ enkel hoe ze was op het ogenblik van de diagnose en in functie van een meting van het lijstje met vooropgestelde kwaliteiten/kwalen.
Het zijn daarvan bestaat hoogstens als een uiterst fictieve vorm van ‘geweest zijn’: op die moment was het ongeveer zo en zo. Maar ja: op het moment van de diagnosestelling doe je de persoon in kwestie wel een dusdanige cadeau, een verklaring voor alles wat er scheelt, dat je al bijna misdadig zou zijn om de persoon in kwestie die diagnose nog te willen ontnemen. Aja: hij had nu eindelijk ‘iets’. ‘iets’ dat al die ellende kon verklaren: een vrijwaring en dus herstel van het genot door uitsluiting van de benoemde Kwaal.

“Ik ben gezond op mijn ziekte na”. Als ik lijd, lijd ik aan mijn ziekte en niet aan mijn slechte gewoontes. Enzoverder, tot na St. Juttemis, want het Zijn is een virus dat kruipt waar het niet gaan kan…
Het resultaat is voornamelijk dat de gezondheidssector snel verwordt tot een bende goudzoekers: in plaats van het zeldzame goud van de gezondheid creëert men enkel meer en meer ziekte, ziekte, die met het gewoel gemeen heeft dat ze tenminste zichtbaar, benoembaar en dus behandelbaar is.

En, eens er gewoeld is, kan er niet alleen in het blootgewoelde gespit en gegraven worden maar vooral ook in de opgehoopte woelkennis, en dat wordt dan een autonoom ‘winstgebied’.
Op dat moment is ‘dat wat er ‘het is wat het is’ allang iets geheel anders dan wat het was, ooit, net voordat het ‘ontdekt’ werd…

rev. dv@CJB

Geef uw commentaar

Uw interpretatie van of commentaar op deze uitspraak van de Harusmuze is erg welkom. Plaats die gewoon als ‘reactie’ onderaan deze post.
Bij validatie wordt uw inzending dan bij de eerstvolgende revisie van dit bestand onder dit kader toegevoegd.

Harusmuze uitspraken bij Hexagram 42 – 益

• 062 – cultus cultiveert, water vloeit stroomafwaarts
• 314 – de ogen weerspiegelen slechts het vuur
• 347 – mensen kiezen steeds voor wat zij kennen
• 275 – de dood geeft aan het leven al haar licht
• 379 – het is wat het was voor het geweest is
• 457 – de mens is erg veel erger dan de aap
• 488 – een e heeft ergens wel even een e

de
Neue Kathedrale des erotischen Elends
wil onafhankelijk blijven publiceren, zónder subsidie of commerciële sponsors
en dus ook zónder (al dan niet verdoken) exploitatie van gebruikersdata
en geheel vrij van reclame.

steun de NKdeE en de Vrije Lyriek
en koop een Radio Klebnikov CD op BANDCAMP: