Harusmuze #337

凡益之道 與時偕行

De HARUSMUZE is een eigentijds interactief orakelprogramma, het Beginsel van een generatief schrijfprogramma gebaseerd op het Boek der Veranderingen, de I Tjing.
De dagroutine ervan (20 min tot 1-2u praktijk’, 2-20 min leestijd) biedt de gebruiker ook een dagelijks hernieuwde kennismaking aan met de immens rijke denkwereld van de I Tjing

• Lees meer over het Harusmuzeprogramma
• Bekijk alle Harusmuzes
• Harusmuze Doc (oude versie)

hexagram 7 – 師 (shī) – “leiden, volgen”

SHI (師) – “Sjie” – leger, krijgsheer – “een sjieke legermacht”

337 – afschuw maakt een schelp aan voor het schone

input

https://dirkvekemans.be/2018/10/06/harusmuze-111/

commentaar

Het ongekwalificeerde is louter kwantum in de kwantiteit, zo stelt men zich dat graag voor in een Neo-Post-…-Neo-Positivistisch streven naar de universele berekenbaarheid.

Maar dat is een humane vertekening van het gebeuren want de humane waarneming kwalificeert sowieso: we zien alleen maar wat ons brein wil zien. Het gekwalificeerde intensifieert de ‘neutrale’ waarneming middels begrenzing tot een verwerkbare ordening. De begrenzing in de waarneming kwantificeert zo de onbewuste kwalificatie en vertekent de aanvankelijk ‘neutrale’ kwantiteit tot gekwalificeerde entiteit, een Ding dat opbloeit, zich al dan niet telbaar maakt en wegrot, terug naar het louter kwantitatieve.

De individualisering zoals die tot stand komt in de menselijke waarneming is een soort ontologiserende interactie, een oscillatie in het Veld, de contingente expressie van een recursie, een golfbeweging die eerdere golven volgt langs het gebaande pad van de minste weerstand. Onze waarneming is dan ook niet uniek, het is één van de potentieel oneindige manieren waarop de Wereldziel zichzelf blijkbaar wil waarnemen in haar expressie (van zichzelf), en we delen ze voor een groot gedeelte met de andere dieren op deze planeet.

De menselijke ‘waarneming’ is in die context een heel breed spectrum aan cognitief en vooral pre-cognitief en onbewust gebeuren en gelijkt in niets op de ‘waarneming’ zoals die in de fysica gedacht wordt, waar het louter interactie is tussen meetbare abstracta zodat de berekende conclusies toepasbaar blijven op alles wat tot die en alleen die kwantificaties herleid kan worden. Zulk een abstractum kan je niet ‘waarnemen’, je kan de ‘lichtsnelheid’ niet zien, een ‘gravitatieveld’ niet voelen, in een ‘golf’ duiken of een ‘deeltje’ omcirkelen. Die dingen bestaan niet, het zijn onderdelen van een reducerende abstractie van het Echte. Men weet dat, maar vergeet het voortdurend in de communicatie bij het enthousiasme voor weer een nieuwe ontdekking. Wat men ‘ontdekt’ is gewoon een revisie of een verdere verfijning van het bestaande model van een kunstmatig aangemaakt toepassingsveld in de fysica.

Het is hier dus de fysica zelf die door haar woordgebruik voor verwarring zorgt omdat ze er verkeerdelijk vanuit gaat dat een volgehouden fictie van het Zijn en de Dingen hun bevindingen ‘begrijpelijker’ kan maken. Het is dezelfde onnozele metaforendrang die er ook al voor zorgde dat zelfs getrainde programmeurs hun eigen programma’s niet meer begrijpen omdat er ‘snelkoppelingen‘ op hun ‘bureaublad‘ staan die dan ‘klik hier voor meer uitleg‘ als naam hebben.

De oester demonstreert ons duidelijk hoe relatief onze emotionele kleuring in de waarneming wel is. Elk kind ervaart walging bij het aanschouwen van het weekdier zelf, de ‘kenner’ veinst vanuit de ervaring van de lekkernij het dier ‘mooi’ te vinden, de estheet ziet wel wat in de grillige schoonheid van de schelp, maar iedereen is er het erover eens dat parels wondermooi zijn. Je kan dit m.i. lezen als een ’trage’ recursie, een geldende analogie van/met de onvermijdelijke humane kwalificatie in de hypersnelle waarneming.

Een analogie is ‘geldend’ (ENG: ‘valid’) wanneer het verloop ervan in het talige denken inderdaad een recursie is van de beweging in het onbespreekbare Echte. Elke geldende analogie kan leiden tot de ontdekking van andere geldende analogieën, dat wisten de oude Brahmanen al.

rev. dv@CIG

Geef uw commentaar

Uw interpretatie van of commentaar op deze uitspraak van de Harusmuze is erg welkom. Plaats die gewoon als ‘reactie’ onderaan deze post.
Bij validatie wordt uw inzending dan bij de eerstvolgende revisie van dit bestand onder dit kader toegevoegd.

Harusmuze uitspraken bij hexagram 7 – 師

• 092 – wie besterft het als de vervloekte lacht?
• 169 – een vlucht begint met vallen in de lucht
• 320 – het ware hoeft niet waar te zijn
• 325 – het spreken hoort niet wat het zeggen wil
• 337 – afschuw maakt een schelp aan voor het schone
• 344 – treurnis volstaat niet voor ’t gebrek dat begint
• 499 – een parade van perversiteiten

de
Neue Kathedrale des erotischen Elends
wil onafhankelijk blijven publiceren, zónder subsidie of commerciële sponsors
en dus ook zónder (al dan niet verdoken) exploitatie van gebruikersdata
en geheel vrij van reclame.

steun de NKdeE en de Vrije Lyriek
en koop een Radio Klebnikov CD op BANDCAMP: