Venereal Kittens is een blogproject van Matina L. Stamatakis. Het herbergt talloze bijdragen van (relatief) jonge creatievelingen & het begint stilaan te ogen als een internationale staalkaart van hoe de nieuwe media in de dagelijkse praktijk van de auteur begint te haken. De nieuwe locatie van de creatieve aantrekkingspolen is dan wellicht ook niet langer geografisch gebonden, je krijgt nu echt wel vlottende clusters die dan uiteenrafelen in blogs als dit, FaceBook, Flickr, YouTube, Mog en MySpace kennissenkringen, maillijsten aangevuld door regionale verbondenheden.
Creatie is en blijft een eenzaam gebeuren, maar auteurs klitten nu eenmaal ook graag samen.
Precies dat soort mix overigens waar we met PK-LP naartoe willen, een zeppelin met een anker in het Centrum van het Bekende Universum.
Bij mij voelt zoiets aan als een ‘echte’ opgroei vanuit de basis, met mensen voor wie de techniek vanzelfsprekend een onderdeel van het creatieve proces is, dit in tegenstelling met de m.i. overgechargeerde, met etherische theoriën beladen, maar vrij zielloze net-art boom van de jaren ’90, waarvan het discours zich nu nog te pletter zuipt aan de cocktails van pop, cult & platte zgn avant-gardistische kunst, euh wat was dat ook alweer, aja, dat kapitale doekje voor het bloeden als de pluggen naar de Realitystroom weer’s kapot zijn.
Soit, wie ben ik, untsoweiter: hier een aflevering met kersvers Kesselpoet Marco Giovenale, ik vroeg mij al af waarom er nooit geluid zat bij zijn filmpjes: hij spaarde het gewoon op om Matina te versieren. Die Italianen toch.
Aja: POETRY KESSEL-LO POEZIE heeft vooral nood aan inzendingen van vrouwelijke auteurs nu, de balans oogt niet zo fraai, & dan dreigen de mannetjes zeurderig te worden. Zo is er nog geen enkele Nederlandstalige, dat kunnen we toch niet hebben, wel?
Marco Giovenale’s engelstalige Code Depot heet DIFFERX op http://differx.blogspot.com
