Harusmuze #277

277 – begrip betaal je, verstaan is gratis

hexagram 26 –大畜 (Ta Tsjoe) – “Groot Vergaren”

geheugendeuntje: “Ta Tsjoe, da’s veel vee!”

凡益之道 與時偕行

De HARUSMUZE is een eigentijds interactief orakelprogramma, het Beginsel van een generatief schrijfprogramma gebaseerd op het Boek der Veranderingen, de I Tjing.
De dagroutine ervan (20 min tot 1-2u praktijk’, 2-20 min leestijd) biedt de gebruiker ook een dagelijks hernieuwde kennismaking aan met de immens rijke denkwereld van de I Tjing

• Lees meer over het Harusmuzeprogramma
• Bekijk alle Harusmuzes
• Harusmuze Doc (oude versie)

input:

https://dirkvekemans.be/2018/12/06/harusmuze-171/

commentaar dv@YCV

af en toe, het dient gezegd, heb je wel iets aan Plato, die ouwe geilaard in zijn mancave.

in de Faidros staat bv het uiterst schone zinnetje:

“als ik Faidros niet ken, ben ik ook vergeten wie ik ben”.

ὦ Φαῖδρε, εἰ ἐγὼ Φαῖδρον ἀγνοῶ, καὶ ἐμαυτοῦ ἐπιλέλησμαι.

en dan krijg je wel een hele rol gewauwel over paarden en eros enzo (echt hè, dat blijft maar duren) maar tegen het einde aan komt ie dan toch uiteindelijk nog op de proppen met de legende van Theuth (Toth) om te expliceren dat het schrift een gezegende vloek is, een vergiftigd geschenk omdat het ons toelaat te vergeten dat het bij het onderricht, het doorgeven van ervaring over de vooralsnog finale grens van de dood in de eerste plaats zou moeten te doen zijn om het betoog ondergeschikt te maken aan de ontvanger, om ons bij het onderricht te richten naar het bepalende van de ‘aanwezigheid’ van de ander.

praatjesmakers maken praatjes om de ander te onderwerpen, de wijze leider ‘onderwijst’ letterlijk: hij laat het doel primeren op het middel en stemt het geluid af op de ontvanger in plaats van zichzelf of zijn tekst te verheerlijken (verkopen).

het leren zelf, dat kan je dan maar beter aan die lezer-ontvanger overlaten, want het gaat er bij de ontvangst letterlijk om om niet ‘gevangen’ te worden in een dode-letter-begrip van de tekst, maar om de tekst in het denken te laten ontkiemen tot een beweging, een gebeurlijke gedachte.

je leert immers alleen maar iets van jezelf, in de beslotenheid van jouw bewegen dat altijd eigen-aardig is (ja,kijk: zelfs in Heidegger zit er af en toe wat bruikbaars!).

bij het leren ligt de nadruk al te vaak op de inspanning die je zou dienen te leveren en al te weinig op hoe je die ‘inspanning’ best organiseert. zo hoor je vaak dat je moet lijden om te leren, dat er dient geranseld en gegeseld te worden, dat de school des levens hard is en ook onbarmhartig hoort te zijn.

nu ja, vroeger toch.
nu hebben de kindjes adhd als het turnles is en burnout als het wiskunde is.

toch maakt willens nillens de Harusmuze vandaag het onderscheid tussen ‘begrijpen ‘ en ‘verstaan’.

‘begrijpen’ is de traditionele kennisverwerving waar tegenwoordig, soortgelijk aan hoe het schrift bij Plato de mens een nieuwe tool aanreikte, maar die nieuwe techniek vooral aanleiding gaf tot ‘waanwijsheid’ die enkel vertrouwde op de geschreven geheugensteuntjes, vandaag de genetwerkte computer de mens het verwerven van kennis misschien net iets te zeer vergemakkelijkt.

want met al dat (beschikbaar) ‘hebben’ van kennis, dat zich wanstaltig uit in het kopen van producten die enkel gelabeld zijn met waardebepalingen maar generlei waarde hebben, met al die nijd leert men nog niet een gezond denken te installeren.

om te kunnen verstaan, moet men zich immers eerst in-spannen in de ander, zich ont-spannen uit zichzelf om te luisteren naar de ander en vervolgens zich in haar plaats te be-geven, in haar te gaan ‘ver-staan’.

(dank u, Martin.
neen, ik blijf het onvergefelijk vinden, sorry).

de goede verstaander begrijpt wel dit onderscheid en ook dat het verstaan altijd gratis zal zijn omdat het de spreker bevrijdt van de plaag van zijn taal die in haar, in hem in het werelden van de wereld niet kan ophouden met grijpen omdat het nu eenmaal tot die staat vervallen is vanuit de perfectie van het ene (cfr. de decadentie van Nietzsche – hij zegt dat met een licht anders accentje, maar onze vooruitgang is verval dus het rotten is eigen vooruitgang, onze Verlichting, meneerkens Baudet en De Wever is eigenlijk verduistering van het Licht, ge kunt de gradatie van het verderf perfect aflezen aan het aantal lijken, stop die graadmeter maar ’s in het hol van WOII, om maar iets te zeggen…)

want net zoals de dieren nog geen taal nodig hadden om zich verstaanbaar te maken, had de wereldziel het ooit nodig om zich van zichzelf bewust te maken, zoals het nu als kapitale infectie dwars door ons in al haar bewegingen bewerkstelligt tot diep in het groteske geheim van deze laatste zin toe.

gebeuren deed en doet het toch.

Geef uw commentaar

Uw interpretatie van of commentaar op deze uitspraak van de Harusmuze is erg welkom. Plaats die gewoon als ‘reactie’ onderaan deze post.
Bij validatie wordt uw inzending dan bij de eerstvolgende revisie van dit bestand onder dit kader toegevoegd.