Het waakt, door u en wanen overmand,
en dan door u het leest haar geest die zucht,
verbeelde vlam waaraan het fel ontbrandt,
een waar verhaal dat van de waarheid vlucht,
vermeende held met oud venijn verlucht.
Genot, denkt het, heeft hen verbonden:
zijn geloof gelooft het geen seconde,
want in haar lichaam jeukt alleen de nijd.
Straks verscheuren het de eigen honden,
en zij wordt liefde, louter, zonder tijd.
Categorieën