voor k.j.
jij rein dier, hert
in de schriklichtcirkel
van mijn duisternis, je
steenpoot plomp op asfalt;
lenig nog levend gevangen
je ontsnapte aan de klem en
het vuur van de jagers
maar niet aan de laaiende pit
van je zelf: de oudste
schrikbarende kracht van de prooi
die diep in rode wolvenogen
zich spiegelt en ziet wie het is;
je rent in het reine
jezelf in het licht;
jij rein dier, hert, geheel
witte verschijning in wit:
jouw huid is mijn woord
dat breekt op mijn lippen,
wit van jouw woedende liefde.
[teksten in de categorie ‘debuut’ verschijnen voor het eerst op deze blog]
