6
afscheid is creatie van de tautoloog. scheidende
ga je af van een ons naar een ik met druipende
tussen de trilvingers regen uit het oog,
verloren parels van het onbegrijpelijke.
nagel de ramen toe met spaanderplaat.
koop de magazijnen leeg, stapel de suiker,
orden de bloem. vergeefs in stormen staan wij pal,
malloten met liefde bengelend aan onze wimpers. wij
verdrinken. het onze wil nog in het kokhalzen
op het dons van wier gaan zingen. vernietig londen maar,
breek rome af , sla plat parijs, haal de bodem
open van madrid tot reykjavik.
slijk schept slijk op vette lagen drift. er drijft een lijk
of duizend hier, voorbij de stad
die stil stond, daar, dat gat
waarin de mens met taal betrekking had.
1/08/2009 – rev. 26/10/2018
