aan de horizon staat het einde
dat zich eindelijk herkent
de tijd van de wereld ontfermt zich over elk moment.
de tijd van de wereld
is veranderlijk, springerig, en
cyclisch.
het grint herhaalt bij elke stap
de stappen die jij zette:
gruis van ons huist in mij,
wordt tot grondgeluid ontstemd.
dagelijks, wij verarmen. ik voel jouw
armen kwijnen, vertwijfeld
verdwijnen. ik adem niet
opdat ik nog een vinger…
voltrekking.
zwavelflits.
besluit.
inputtekst: 5/04/2009
