Zeewind waait de dichte daken koelte aan
maar overal de spanning schroeft de keel.
In Rostov rekt de tijd zich uit en uit
en zet dan plots toch lijnen naar een einde uit.
Courtois is rust, herkent en neemt de bal
die in een hoge kromming
naar hem vliegt. Hij richt het rollen recht
vooruit. De Bruyne kent het lied
en dirigeert wat ook Lukaku ziet.
Meunier zet in. Zijn schrijden is op maat.
Het spurten der Japanners is
heroïsch en te laat.
Uit miljoenen zielen ademt schoonheid
als men ziet hoe Lukaku dit onaangeroerd
en het besluit aan Nacer Chadli laat.
