de avond verkracht breekt het zwart in mij open
de lichamen arm en hoofd nochtans goed ondergestopt
hopelijk verderop in de nacht dat ik wordt geplet
uw stem heeft die daadkracht en ik geen verhaal.
mijn werk was niet het drukken van tekst op papier.
de rechtspraak heden verheugt zich in geldige moord
het gelijk hier op aarde is geheel goed en de hemel
heftig heeft scheuren waardoor vette tentakels maar
schittering is er als schering en inslag daden
weven draden en de oorsprong is liefde met rot
o ik heb u lief zoals de zon mij het haar afbrandt;
soms in de protheseholtes schuilt nog iets teder
en ik schrok maar nu het weer donkert draai ik mij
de vingers uit de streelvinger de lachpink de gomduim
