Uitleg bij de ‘halverwegeversie’ van de cirkelzaagsonnetten’: https://dirkvekemans.be/2007/11/20/nieuw-pdf-bestand-beschikbaar/
Met sporen van lidwoorden wortelt weg de waanzin in de volzin
glanzen. Het mortel, de bloedstank bij de opvangbekkens, de lijkzakken
die bij herhaald gebruik… dat zij in het kwalijke zicht van het spitse Ene
… dat vanzelfsprekend de leiders van het Redelijke … op de geijkte wijze
en zo wij inslaande op de inzakkende borstkassa’s opgesteld in hun slachtorde,
in het halfrond hamerend de schoenzolen op de eisen werkzekerheid, de verlangens
pensioengerechtigdheid en ook wel de dood maar zeker sterkere zekeringen want
die hitte. Hoe veel dat allemaal kosten moet en of een cheque wij zullen AB of BM
met het dekken belasten. Ja. Enkel het impliciete nog even verder allegoriseren,
de eindjes samenknopen, de reeks halveren, de verborgen vooronderstellingen liggen
nu toch al droogjes te sissen, dit kan enkel nog eindigen in berekende tijdsklem en
lamlendig sentimentenrot. Weeral. Nee dan wij van het Aqua Clara, wij bruisen enkel
indien nodig, onze borsten plat maar altijd nat en de benen knellen goed. Kom.
Sta. Kijk. Hoor. Vanachter de glooiing rijzen op de witte zonnen der koplampen,
de stormrammen strak gemonteerd op het chassis, dra staan wij beteuterd te
glanzen. Het mortel, de bloedstank bij de opvangbekkens, de lijkzakken
die bij herhaald gebruik… dat zij in het kwalijke zicht van het spitse Ene
… dat vanzelfsprekend de leiders van het Redelijke … op de geijkte wijze
en zo wij inslaande op de inzakkende borstkassa’s opgesteld in hun slachtorde,
[…]
