A) met de auto
De barstribben schuiven, het trilbeen
slaat het breekhart in, de uitzang Uit
ploft het brein uit in roze wolkjes roze.
Het exiteren verwerkwoordt. Dan,
middels een immateriële transformatie
van de aleatorisch omzweven singulariteit
die het is,
treedt het het buiten zichzelf, vervoegt
zich bij haar onzichtbare vermomming, zoals
ook het deksel der jampotten de aardbeien
tweetalig bedanken om hen te mogen
afsluiten: merci les fruits – bedankt vruchten!
M=A=T=E=R=N=E. Open, steek & smeer
de spiegel op de sneden langzaam uit.
P) met het openbaar vervoer
Bij het eerstvolgende uitroepteken links
waar de vleesverzakkingen druipen,
armoedig, bij de als het Ware om puimsteen
smekende woordeneelt: het rot is
het gebrek en het blijft in gebreke
de schreeuw uitschreeuwen, het
klikt zich af op de link naar af, breekt het af af,
valt de letters af, tikt zich af en op de staart
bij het klikken, daar bij het stompe ikken ook
van de scheurlip, de breekneus die bloedt
langs het verglijdende oogdik, met de handen
de haren in, de pijltjes niet, nee en nooit volgend
en dan rechtdoor
tot in Subsequent Laughter.
2007 – 2017, uit “WOORDENPERS – Lyrische teksten van vilt.wordpress.com 2007-2016” – P.O.D.-boekje in voorbereiding
De serie ‘Gedicht van de dag’ geeft sinds 2/06/2017 dagelijks, in de laatst bewerkte versie, een andere dv-tekst met dagelijks een ander dv-prentje.
(gelieve taal- of spelfouten of andere stoorsels te melden als reactie hier, dank!)
Leve de Praktijk van de Vrije Lyriek
