Gebruikers maken soms geluid.
Dichters dichten, of slaan op
hun snuit. Verkeersongevallen,
leguanen en hoestende
nachtegalen vallen in op drie.
Ijslanders eisen land, storm- en
donderdagen ook & in boten bonst
onvermoeibaar de rompslomp.
O sterogige Muze! Weten
wij wel, – Neen: wij weten niet
wat zij wil en zij evenmin en zelfs
de tijd gunt haar niet het woord.
Ons uitputtende slingert alles
het middelpunt in, het middelpunt uit.
De crypte van het Niets daarin is
een verstopping. Het kraakbeen
der zinsbegoochelingen ook.
De Held Herosalem? Tegen
wilg en drank in te roos- en
doornbloeden bengelt hij.
Kom, een bodempje secreet nog,
compadre? Geen stof of geur
kan ooit verhullen hoe eender steeds
de dood alleen naar sterven smaakt.
