kosmos in blue
gooi de buik open, drie, twee
zwerf, zwerf het vuil in, dring de daad door, knip
vlakke hand op de witte melk, de melk klotst in de emmer, spat
heb ik niet. hemd. heb ik niet. knoop. heb ik niet.
hier aan de piano is
niet hier aan de piano, hier
(drie, twee)
heb ik niet
klam, zweet op het
strak, dieper in
spier, & aders tekent je arm in je arm
onze kosmos is blauw onze wereld een oog onze
(8′ 06″)
Intensity
het gegeven is hangende, we fluimen
er tegenin de doorgang knabbelt onze magen weg, de handen
vervellen, de ogen bengelen op de bespeelde pleinen van de angst
wierrook op het veld, gevangene van het woordje vaderland
je penis als een eindje ballon floept je broek uit
je armen dragen niet je armen
je hoofd knikt je hoofd weg
je benen verfomfaaien
je schoen resteert
hier is het restje ik dat erdoor kan
je ik tekent je ik op tot ik hikt
reflux van de soulwax in je oor
(afloopt op trampoline)
(6’11”)
Dance of Innocent Passion
Bloed klopt bloed klopt bloed
in je oor de wereld door, je slaat
met je slaan aan het welken, kort
eerst dan verder, hier
ik
zeg je hier, daar, de tekens die je maakt
in het maken van tekens, de aarde
die je schept in het scheppen van klaarte
& daarmee zeg je de passie het leed aan
van de onschuld, het inslaande ritme
waarvan op de kookketels het mesjogge
druppelveld, de wollige wervelingen
van de ontwakende melodie
haar geinige beenomslag om het randje laken
haar rozige stulpen van o tot een luchtkussen
waarin je sonoriteitenkabinet in pluchen wolkjes
explodeert,
de vederbespraakte zangwijzer ochtendploft
& het rillen van de kleuren in het licht
& de spilzucht van je pompen, je brommen
& je onderwaartse worteldrang & schel klikt
in het hemelhaakje het schetteren der gewekten
de lijkjes wier lijfjes werden aangehaald
in het verschroeiende zicht van het beenloze
volop drinkende het nectar, de tandeloze voorspraak
& gij glimlacht de glimlach der edelen
bij het scherprechteren van de dingzieke kids
van wie je de speeltjes met slavenhanden klutst
de joysticks als aardse kicks verwerpt, kijk
zeg je zie je niet wat ik zei?
(11’36”)
[geschreven tijdens het luisteren naar de gelijknamige nummers van Sun Ra]