…

Zijn is een hulpwerkwoord. We kunnen niet zonder, maar meer dan dat is het ook niet. Elke ontologie (‘zijnsleer’) is boerenbedrog, morbide science fiction die wonderwel geheel bewaarheid wordt bij de dood van de enthousiaste ontologist (een soort vogellijkenkeuteraar), want alles wat zij meende als zijnde te moeten benoemen is dan in een ruk, meteen al, à la fois, already: noppes, nada, een iets dat was, een niets dat is…

dv, aan’t moemelen in zijn bed vanochtend

dv ten tijde van de geboorte van de NKdeE (nog helemaal groen, d’r staat nog ewa haar op hier in de hoogdagen van zijn vele verslavingen)

…van daaruit, toegepast op het schrijven als programma binnen de Kathedraal (ik vertaal hier en daar ietwat naar gangbare literatuuropvattingen):

de NKdeE heeft méér oog voor het proces van het schrijven dan voor het deelnemende subject (de literatuur als gebeuren is belangrijker dan de auteur)
het proces is belangrijker dan de producten. Producten zijn hooguit hoogwaardig afval van de creatieve praktijk. Waar andere auteurs er op uit zijn bundels, romans, verhalen etc. te produceren zal het de Kathedraal-Auteur worst wezen welke producten hij als afval van zijn praktijk genereert.
Stiekem hoopt hij erop dat afvalverwerkingsbedrijven zoals uitgeverijen en galerieën zijn afval voor hem ten gelde zouden maken (den Auteur leeft wegens zijn onnutte en derhalve ook niet-lonende bezigheid in extreem bescheiden omstandigheid) maar hij beseft dat zulks in deze naar de Consumentenafgrond hollende maatschappij niet voor Morgen zal zijn.
het schrijven als praktijk is, buiten de NKdeE, meer bepaald door de gebruikte schrijfomgeving dan men wil toegeven, blijkbaar. Dat ‘blijkbaar’ slaat op het willen toegeven. Het is namelijk evident dat de schrijfpraktijk nu, op computer met beeldscherm en internet en alle technologische hulpmiddelen hemelsbreed verschilt van het neerschrijven door clerici van troubadourslyriek in de 13de eeuw. Men focust daar niet graag op, vermoeden wij, omdat een deel van de commercieel opgeklopte illusie van de ‘geniale auteur’ dreigt verloren te gaan als de wijze van tot stand komen van het gesubsidieerde literaire product bekend zou worden. De productie van een afgerond ‘gelaagd’ sonnet bv. is met de middelen nu 10 keer eenvoudiger dan 60 jaar geleden.Het bejubelen van menig ‘literair hoogstandje’ zoals dat tijdens het uitreiken van Bankprijzen aan de Zitters van dienst is dan ook even belachelijk als beweren dat Adobe Photoshop een prachtig programma is: de commerciële logica laat alleen maar dat product toe, het aangeprezen prijsgoed wordt autopoëtisch door de prijs gegenereerd. De auteur is niet veel meer dan pipo-van-dienst. De Schrijvers in het Schrijversvijvertje, een Poel met vele Vervaarlijke Snoeken en Karpers, hoor je dan ook tijdens het aanschuiven in de Bankenwachtrij tegen elkaar moempelen: “proficiat è Jef, ge ziet wel als ge lang genoeg wacht komt uwen toer wel “(letterlijk – op de naam na- opgevangen tijdens de uitreiking van een voorname literaire prijs in Antwerpen)
het schrijven in de NKdeE is niet doelgericht en kent dus geen teleologie, laat staan een ideologie. Er wordt niet geschreven om te overtuigen, trekt uw plan!
het schrijven van de Vrije Lyriek is enkel gericht op het delen, op het mededelen van de creatieve beleving van het schrijven
het schrijven van de Kathedraal-Auteur is vele werken (‘opera’) waarvan geen enkel werk ‘af’ is. Bij de dood van de Kathedraal-Auteur is niet het werk maar zijn bijdrage aan het werk af. (Let op (make no mistake, hihi) : het werk is ook geen ding, het is een Werf, een pluriform gebeuren)
Kathedraal-Auteur worden is een roeping. Wees gerust: de kans dat ge daar last van hebt als jong knap blondje is statistisch gezien ontzettend klein.
iedereen is auteur, iedereen heeft auteursrecht. Een auteur (ook de Kathedraal-Auteur) heeft enkel auteursrecht als mede-auteur aan de levende bezigheid van het Werk (‘opera’). Deelnemende auteurs mogen enkel het door henzelf geproduceerde afval verkopen of ten gelde maken en dit enkel om hun auteursactiviteiten te kunnen bestendigen (‘als ge uw kot niet meer kunt betalen of als ge brood nodig hebt enzo, of verf of borstels of boekskens‘)
deelnemende auteurs hebben auteursplichten:
- zij dienen in het belang van het werk de deelname van andere auteurs in hun eigenheid te kennen en te respecteren
- zij dienen hun bijdrage naar beste vermogen uit te voeren
- zij dienen hun bijdragen en die van anderen zoveel mogelijk te promoten

een Kathedraal-Auteur wordt benoemd voor het leven en heeft volgende bijkomende plichten:
- zij dienen het Werk in al hun doen en laten te promoten
- zij dienen afstand te doen van volstrekt overbodige zaken zoals vrije tijd, ontspanning of amusement
- zij dienen zich bewust te zijn van hun voorbeeld-functie als Kathedraal-Auteur (‘ge moet nie gaan de sjarel uithangen è’)
- een Kathedraal-Auteur moet in zijn leven een groot werk van minstens 1 Voorganger voorzien van een Kathedraalse Lezing (“mispakt u nie, da’s gene kak ze”)
een Kathedraal-Auteur is een verdwijning, streeft er als individu naar om op te gaan in zijn Werf (zie later de Immanente Neo-Kathedraalse Mystiek)
een Kathedraal-Auteur is verbonden
een Kathedraal-Auteur is er zich van bewust dat zij zich in de Geldruimte manifesteert en stelt zich daarom, als aanvaarding van haar lot, op als ‘Afhankelijk’ auteur. Een auteur wordt getolereerd door haar Lezers en dient de nodige dankbaarheid te tonen.De term ‘Afhankelijk’ komt van Sun Ra die in zijn lezingen de nadruk legde op de ‘Interdependence’ van het individu. Space is the Place!
Omdat de Kathedraal-Auteur Afhankelijk is heeft hij uw steun broodnodig. Letterlijk. Er is, eilaas, in de huidige GeldRuimte geen plaats voor praktijkgerichte creatieve beleving of onderzoek, enkel voor exploitatie van creatieve energie gericht op de consumptie van doodgemepte producten. Daarom biedt de Kathedraal-Auteur u met aandrang zijn creatief Afval aan: schilderijen en tekeningen die enkel in benaming verschillen van zgn. Kunstproducten. Dit hoogwaardige Afval heeft dan ook met Kunstproducten gemeen dat ze een prima investering vormen. Na de dood van de auteur (zulks kan niet uitblijven) zijn zij allicht minimaal het tienvoudige waard van de huidige vraagprijs die zich baseert op hun afvalwaarde.
Om dergelijke buitenkansjes niet langer te laten liggen: klik op het menu-item ‘TE KOOP”, dan krijgt u een lijst van werken die te koop zijn. Kies en stuur een mail met uw gegevens en de link naar het gewenste werk naar dirkvekemans_at_yahoo.com.
De dienst Afvalverwerking doet dan het nodige.