te volgen op www.grapesofart.org.
Gelukkig dat er daar nog iets te zien is.
Zelf probeer ik zo’n 1001 dingen tegelijk te doen en dat resulteert zoals te verwachten valt in ontieglijk veel mega-energieke uitbarstingen van puur git in het geheel inktzwarte Niets. Ik ontvlucht derhalve de nabijheid van de mij dierbaren, mompelend iets van “Ach, neem mij maar niet waar want mijn Schwarzschildstraal fluctueert rond het nulpunt”. Waarop de afkeurende blikken om zoveel opgespamde wijsneuzerigheid in de levende spiegel der spelende zappende kinderen mij verder doen afglijden in het Onbestemde.
Op dit ogenblik, autrement dit, – want iemand moet ik er toch mede kunnen vervelen-, is mijn activiteit een perfect spiegelbeeld van het wereldgebeuren zoals u dat via de rijkelijke media kan volgen: er gebeurt van alles, ramp na ramp na nipte redding en nog ’s een ramp, het is formidabel om aan te zien en je kan er geweldige tv van maken zou Bart Peeters zeggen, maar het leidt allemaal nergens toe.
Komt dus vrienden en vriendinnekens, schaart u rond onderstaande mp3-speler en zingt mee met Cesar Carazo Jalon, zoetgevooisde tenor en een voornaam lid van Accentus Austria dat zich in deze spiegeltjes onder leiding van Thomas Wimmer bevond: neemt tot u de traditionele sefardische romance “La Rosa Enflorece”, en kauw er niet op want het is onze ziel, zoals het ook de uwe is, in het midden van uw gedachten.
De track staat op een cd verschenen bij Arcana van de betreurde M. Bernstein in Nantes in 2006 (A 341), een productie die ik u alleszins kan aanraden.
Voor de tekst van dit liedekijn alleen al krijgt u van mij gaarne het zich nodeloos ophopende werk van menig publicerend nederdietsch Dichter kado (Dichter met een hoofdletter zoals g*d en alle andere dode dingen die ooit groots waren en ‘kado’ zoals in ‘ijk wasda’).
De rest van de cd is overigens even hoogstaand en even triest, wat had je gedacht: ça pèse être l’homme URInoir…
La rosa enflorece
o en el mez de Mayo,
mi alma s’escurece
sufriendo del amor
Los bililicos cantan
en el arbol del amor
y la pasión me mata,
muchigua mi dolor.
màs presto ven Palomba,
màs presto ven a mi,
màs presto tu mi alma,
que yo me vo morir.
