“L’Oeil trop ardent en mes jeunes erreurs…”
Onstuimig & jong, verslaafd aan plezier lustig genietend gevangen was ik. Ik ging & ik dacht mijn gang van vertier & van oog naar lip naar mond ging mijn blik toen alles stolde tot één ogenblik: haar ogen doorboorden de schijn van mijn zijn, in vlam ik bevroor vol hemelse pijn, catatonisch mijn lijf stond stil als spil verbonden met haar, goddelijk geheim, idool van mijn leven, Al van mijn wil.
