Jij bent verheldering en klaarte, pijn
Die in mijn oudheid naar de vreugde graaft.
Ik wankel als ik denk aan jou, mijn mond
Verkrampt naar zoenen, ik word een zijn
Dat niemand wil en niemand nog behaagt.
Ik heb mijn vrede, donker, droef en stram,
Ik neem de dagen vol en dag na dag,
Maar die drang maakt mij voos, arm en lam.
Ik zie mijn hand in gouden haar verdwalen
Ik zie het zonlicht in jouw ogen staan,
Ik ruik jouw huid vol hemelse geluiden.
Ik schrijf mij weg in mijn gedichten
Verdwijning in een wezenloos heelal,
Ik hoor de klokken van de stilte luiden.
rev. dv@EDN
~
copyright ‘ViLT //dagwerk van dirk vekemans’:
CC0 1.0 Universal (CC0 1.0) Public Domain Dedication
contact: dirkvekemans@yahoo.com
VOLG dirkvekemans.be
Vul je mailadres hieronder in en je krijgt elke dag het werk zo in je mailbox, gratis. jouw mailadres wordt verder niet gedeeld, gebruikt of anderszins bekend gemaakt. Met opzeglink in elke mail.