Waar te beginnen, waar te eindigen? Er is geen begin, & het einde was er altijd al.
Ik herinner mij jouw lach. O, hoe wij lachten. De wereld is diep in mij een paradijs. Ik dronk van jou, mijn tong heeft jou verkend. Ik heb de stilstand van het reine verlangen in jou teweeg gebracht. Er was dat ogenblik. Onze huid heeft onze huid herkend, het glooien van de ondergang. De dagen gingen weg van ons, ik liet mij achter in een blik van jou. Het einde is dit: mijn hand die jouw handen niet meer vindt, jouw lippen niet.
Ik schreeuw, mijn schreeuw doet mij teniet. Ik ben mijzelf, & jij, jij ziet mij niet.
