Deze wereld is de onze niet, mijn lief,
Wij beven niet in vreze voor de nijd:
Wij hebben aan elkaar genoeg gerief
& In een kus is hier de eeuwigheid.
De Kathedraal bevrijdt ons van de tijd,
Ons zoeken dat nu vinden, bouwen is:
Licht doorkruist ons, dwars door duisternis,
Jouw klare zingen [vangt al aan in mij],
Een klank die boven mij verheven is,
Jouw zon in het rozet gaat mij voorbij.
DIANA (voorheen Lylia) is een reeks van 449 dizains, een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd).