In ’t donkere woud van mijn verlangen
Is dit, mijn zang, mijn uitverkoren daad.
Ik dien tot niets, ik dien geen belangen
& Zang verdwijnt als druppel rond het zaad:
Het is de ware naam niet van de haat.
Wat leeft in mij, leeft overal: de taal
Vereist een slotakkoord aan elk verhaal,
Kabaal verslikt zich in kabaal dat moet
Omdat het moeten moet, ik zing, ik haal
Het niet, omdat ik nog beginnen moet.
DIANA, een reeks van 449 dizains is een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd).
