Linden trekt haar glorieuze herfstkleed
Aan & in poelen blijven wolken staan,
Weerspiegeld onder kleurenpracht: het leed
Van het vergaan heeft schoonheid aangedaan
& In mijn zucht is lust tot lucht vergaan.
In ’t stad kopen burgers nog hun vals geluk
& Maakt Tobback zich om zijn onmacht druk
Terwijl hun wereld naar de afgrond schuift.
Mijn medeleven is lang dood & stuk:
Ik zie het blad dat naar zijn hemel wuift.
LYLIA, een reeks van 449 dizains is een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd).
