svetlana zakharova en ik ondernemen in het kader van het lopende ‘staat van beleg’- project een reeks vertalingen van de zgn. blokkadegedichten van Gennadij Samoilowitsch Gor, een relatief onbekend russisch auteur van novellen, science-fiction verhalen & verder dus ook deze blokkadegedichten. men noemt het blokkadegedichten omdat ze geschreven zijn tijdens & te midden de horror van het Beleg van Leningrad (in 1942). de toon & de aard van het werk is er dan ook naar, u zal dat wel merken. er volgt node nog een revisieronde van deze vertalingen. wanneer wij ze als af beschouwen, verschijnt er wel een pdf-docje.
1.
Эдгара По нелепая улыбка,
Сервантеса неловкая походка,
Ненужная, но золотая рыбка,
Тревожная, опасная находка.
Меня убьют, я знаю, в понедельник
И бросят тут же, где и умывальник.
И будет мой убийца умываться,
И удивляться там, где целоваться,
И умываясь, будет улыбаться.
Edgar Poe met zijn verwrongen lach.
Cervantes met in zijn pas een slag,
Goud van een vis die niets meer vermag,
Het dolen, de onrust die je daar zag.
Ik word, ja, zo is het, ’s maandags gedood &
Dadelijk daar bij de wasbak gegooid &
Mijn moordenaar zal zich staan wassen daar
& Zich verbazen, & hij zal zoenen daar.
Hij wast zich, & dan is zijn brede glimlach daar.
vert.: sv & dv, 2012
(duiding (dv):de gedichten van Gor hebben geen titels, er is enkel een nummering. Edgar Allen Poe en Cervantes waren in de pre-catastrofale tijd in de literaire cultuur van Sint-Petersburg exemplarische helden van de literatuur, dingen waarmede je behoorde te dwepen. oude liefde, vals goud, dode vis, een spiegeling die zich met gemak schikt naar de almacht van het infernale buiten dat binnenin het beleg is losgebarst. de zon is weg, het is maandag. disneyland paris, met nasmeulende kinderlijkjes. walt, where are you now?)
