Schimmen zijn wij, beminnen is gebrek
Aan haat want liefde is evenement:
Het hartje flikkert op & af als gek.
Er wordt gewacht, weldra zijn wij dement,
Dan kan de vorm gegoten voor de vent.
Ik spook in de stad, er liggen flarden
Lied van mij waar mijn stem verhardde
Tot gestalte, dood lijf waarin ik pook:
Levend lijk van alle dode barden,
Zo roer ik nog de wereld aan de kook.
LYLIA, een reeks van 449 dizains is een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd).
