Jouw schouders zijn mij nu eeuwigheid
Want in het glijden van satijn er af
Werd ik dermate vreemd aan mij, verleid,
Een lijf tot oog herleid, een wrede straf
Want alle woorden vielen van mij af,
Zodat ik niets nog dan jouw stralen ken
& Slechts dit eternele kijken ben
Dat ziet hoe alles schijn & leugen wordt,
Hemelse hel, rijk gemis waaraan ik wen,
Wijl elk verloop van tijd werd opgeschort.
LYLIA, een reeks van 449 dizains is een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd).
