& Hier is nu, mevrouw, dat iets ook zelf:
Een soort platvis, voos & op het droge
Sterft het van verlangen naar zichzelf.
Zoals wat wij waren zo is verbogen
Zo zijn wij geworden zoals wij logen:
Nietsontziend, volslagen wij, ik op ik,
Elkaar ontkennend tot de laatste snik.
Ontzettend in & uit de sparteldood
Smeekt iets ons om gena: u geeft geen kik,
Het is maar woord, zegt u, & ik: geen nood.
noot: LYLIA, een reeks van 449 dizains is een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd).
