Ziek rilt de wilg, & stort zijn blad’ren uit.
Zijn takken wijzen naar beneden, grond
Waar een oordeel wordt gevormd, iets mondt uit
In leesbaarheid op rotte ondergrond:
Het leven heeft zich aan de dood verwond
& Trekt nu weg van wat gaat sterven
’t Schone doel dat alles wil bederven
Stilstand wil, dingen die alleen bestaan
Opdat wij zouden iets van ’t Zijn verwerven,
Het Niets dat wij ons hebben aangedaan
noot: LYLIA, een reeks van 449 dizains is een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd)
