In zijn cocon, daar gaat hij wild tekeer:
Wellustig asceet, vroom legionair.
Bleek in zijn vel, een strakke zak, niets meer
Dan een trekje beweegt, heel erg precair
Is het fatsoen want te ver is vulgair.
Zijn huid is grens van een hemels object,
Zijn leven is lijn, een dwingend traject,
De dood is het zijn, hij tekent het uit,
Verworden zijn muze, rot & abject:
Wat hij ook doet, het maakt toch niets meer uit.
noot: LYLIA, een reeks van 449 dizains is een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd)
