Jij vindt geen weg om mij, ik zit te diep
Als een teveel geborgen, niet nodig,
Onnut is het denken aan hoe het liep,
Balast & in jouw lijf een haakse wig.
Ik maak jou nijdig zo, diep gelukkig.
Soms wou ik dat ik mij in delen kon
Aan jou te vreten geven, ik begon
Met armen, benen, vingers & geslacht.
Mijn huid komt jou wel redden van die zon.
Ja, hak mijn oren af, hoe rauw jij lacht.
Categorieën
