Quand de ton rond le pur cler se macule,
Ta foy tachée alors je me presage:
Quand, pallissant, du blanc il se recule,
Je me fais lors de pleurs prochaines sage.
Quand il rougit en Martial visage,
J’ouvre les ventz a mes souspirs espaiz:
Mais je m’asseure a l’heure de ma paix,
Quand je te voy en ta face seraine.
Parquoy du bien alors je me repais,
Du quel tu es sur toutes souveraine.
noot: “DÉLIE, object de plus haulte vertu” is het meesterwerk van Maurice Scève, dat voor het eerst verscheen in 1544 in Lyon. Het bestaat uit 449 dizains (tienregelige verzen) opgelucht met 50 emblemata. Omdat ik onder de titel LYLIA bezig ben met een Nederlandstalige update van dit werk, krijgt u hier (vrijwel) dagelijks een dizain uit dit al te onbekende werk voorgeschoteld. De gehele brontekst met de emblemata vind u op de prachtige website ‘French Emblems at Glasgow’, rechtstreekse link naar de Délie: http://www.emblems.arts.gla.ac.uk/french/books.php?id=FSCa
noten van Gerard Defaux (gedeeltelijk):
