Encores vit ce peu de l’esperance,
Que me laissa si grand longueur de temps,
Se nourrissant de ma vaine souffrance
Toute confuse au bien, que je pretens.
Et a me veoir les Astres mal contentz
Inspirent force au languissant plaisir
Pour non acoup de vueil me dessaisir,
Qui, persistant a ses fins pretendues,
A mon travail augmente le desir,
Strigile vain a mes sueurs perdues.
noot: “DÉLIE, object de plus haulte vertu” is het meesterwerk van Maurice Scève, dat voor het eerst verscheen in 1544 in Lyon. Het bestaat uit 449 dizains (tienregelige verzen) opgelucht met 50 emblemata. Omdat ik onder de titel LYLIA bezig ben met een Nederlandstalige update van dit werk, krijgt u hier (vrijwel) dagelijks een dizain uit dit al te onbekende werk voorgeschoteld. De gehele brontekst met de emblemata vind u op de prachtige website ‘French Emblems at Glasgow’, rechtstreekse link naar de Délie: http://www.emblems.arts.gla.ac.uk/french/books.php?id=FSCa
noten van Gerard Defaux:
