CKJ

Collage 2.0, ook bekend als “Collage van het Moment”, is een variant van de traditionele collage waarbij geen lijm wordt gebruikt. In plaats daarvan worden de collage-elementen op een leeg vel papier gerangschikt en vervolgens gefotografeerd in de optimale opstelling volgens de maker.

Collage 2.0 vormt de opstap naar Collage 3.0, waarbij niet-destructieve digitale beeldbewerkingsfilters, vergelijkbaar met die in Adobe Photoshop, worden gebruikt om het ingevoegde fotografische materiaal meer visuele kracht te geven. Dit evolueert verder naar de interactieve variant, Collage 3.5, die ook elementen uit de teken- en schilderkunst integreert.

Hoewel Collage 4.0 wellicht al ergens bestaat, beoefend wordt onder een andere naam, blijft het concept in haar zuiverheid denkbaar. In deze vorm worden vernietigende data-verspillende filters wél toegestaan en verdwijnen de grenzen tussen realiteit en fictie in een fictie van de realiteit, de perfecte simulatie.

Maar dergelijk beeldmateriaal komt nu al over als nutteloze overdaad in de industriële promptgestuurde AI-beeldgeneratie. Zonder handmatige of virtuele manipulatie (knippen of scheuren door menselijke handen of een virtueel proces dat dit nabootst) lijken deze creaties in mijn ogen steeds meer ondraaglijk identiek en eindeloos saai.

De nieuwe vormen van collage die ik voorsta behouden de individualiteit, impulsieve kracht en spontaniteit die m.i. deze kunstvorm haar kracht geeft. Daarnaast voegen ze de commercieel interessante eigenschappen toe van directe deelbaarheid en toegankelijkheid via bestaande distributiekanalen voor digitale beeldproducten.

Met betrekking tot auteursrechten vereist deze nieuwe praktijk, indien succesvol, aangepaste internationale regelgeving. Het is niet toegestaan om zomaar een commercieel interessante beeldcreatie van een kunstenaar te knippen of scheuren en het vervolgens als Collage 2.0 te presenteren. De toekomst zal uitwijzen waar en hoe de juiste grenzen en beperkingen moeten worden vastgesteld om de rechthebbende te beschermen tegen inbreuk. Dit programma wil bijdragen aan het identificeren van probleemgebieden, waarbij later AI-plagiaatsoftware kan worden gebruikt om meer duidelijkheid te verschaffen.

Om aan te tonen dat men perfect puike resultaten kan krijgen met gedrukt materiaal waarvan de auteursrechten vervallen zijn, beperk ik mij daartoe, aangevuld met eigen creaties, met uitzondering soms van een enkel element dat problematisch zou kunnen zijn. Het betreft dan elementen waarvan ik zelf de datering of oorsprong niet meer kon achterhalen. Hierop kan dan voornoemde plagiaatsoftware die momenteel in ontwikkeling is, getest worden³Ten einde volledige transparantie te bieden, wordt er in een apart bestand een lijst bijgehouden van deze mogelijks ‘problematische elementen’.

Die lijst kan ten allen tijde hier geraadpleegd worden: https://www.dirkvekemans.be/lijst-met-probleemgebieden/

In onze verkenning van dit veelbelovende concept zullen we ons voornamelijk richten op Collage 2.0. Hier valt namelijk al veel nieuws te ontdekken, omdat het een samensmelting is van fotografie en collage binnen de kunstwetenschap. In de fotografische aspecten kan gewerkt worden met belichting en compositie, terwijl de herbruikbaarheid van de collage-elementen binnen Collage 2.0 zorgt voor een ware creatieve explosie op communicatief vlak.

Het Collage 2.0 programma wordt momenteel louter gebruikt om de P’TiX werking te documenteren.

tekst: dv@CFM geoptimaliseerd door ChatGPT 3.5 op 14/06/2023, rev. dv@CJH

Chatlink:

• https://chat.openai.com/share/d36b8981-161e-47e7-b728-dbe52c77f705

Na een inleidende periode van enkele jaren die louter bestond uit een verkenning van de praktijk van de I Tjing⁴een praktijk die ik, ongehinderd door echte kennis van het systeem, aanwende als ‘motor’ of ’transformator’ in het Harusmuze-programma begon ik in 2023 pas met een meer systematisch leertraject dat u hier, in de vorm van een NKdeE programma, kan volgen.

Een NKdeE Programma is een programma, een dagelijks herhaalde routine, dat op zoek gaat naar zichzelf. Het begint, meestal stommelings, accidenteel, door weer zo’n malle ingeving van haar auteur. Eens het loopt krijgt het een onverbloemd ‘wat ben ik?’ als heuristische imperatief.

Elke werkdag wordt afgesloten met een I Ching lezing volgens de klassieke ‘stokjesmethode’. Ik lees de teksten van het bekomen Hexagram op de CText.org site waar iedereen de Chinese tekst met de nog steeds toonaangevende vertaling van James Legge kan nalezen. De uitkomst van de raadpleging vind u dan s ‘anderendaags hier terug als ‘Hexagram van de Dag’.

Tevens vraag ik ChatGPT 3.5 ons een basistekst te geven met een interpretatie specifiek in het licht van het Taoistische Neidan-systeem. Basistekst die ik dan nakijk en hier publiceer. Vooralsnog heb ik weinig zinnigs toe te voegen aan die basistekst, maar ik heb wel al enkele belangrijke correcties dienen aan te brengen. Neem in ieder geval kennis van de Disclaimer die bij elke uitleg staat, het blijft experimentele output. En als je zelf ergens evidente fouten leest, laat het mij weten!

Verder is onder deze hoofding een overzicht te vinden van de Harusmuze-lezingen van de periode 2019-2020 die het Hexagram van de Dag als uitkomst hadden. De commentaarteksten bij die lezingen dienen hier en daar nog gereviseerd te worden en geven soms nog eerder weer hoe ik toen dacht en schreef, dan hoe ik nu tracht te denken en te schrijven. Panta rei…

LITERATUUR, net als websites, software en andere programma’s, kan worden gezien als een programma op zich. Programma’s verdwijnen niet zomaar, maar kunnen wel in onbruik raken als ze niet meer goed functioneren in een veranderende omgeving.

Het interessante aan humane programma’s is dat zelfs oude, niet meer gebruikte programma’s op elk moment kunnen worden geüpdatet en opnieuw geactiveerd, mits er geïnteresseerde gebruikers zijn.

Onze genetisch-evolutionaire hardware is namelijk al zo’n 10.000 jaar min of meer stabiel. Als literaire programma’s zoals die van Petrarca destijds werkten, kunnen ze nu net zo goed werken. Het vereist alleen de energie en de vastberadenheid van enkele toegewijde auteur-programmeurs met kennis van zaken en een klare kijk op de noden en de behoeftes van de mens vandaag.

Het traditionele idee van “de literatuur” als de Republiek der Letteren is niet langer van toepassing. De ‘Zijnsgrond’, oftewel de goddelijke functie die zulke programma’s in onze samenleving veronderstellen en aanspreken, kan in onze tijd nog niet of niet meer rekenen op een geïnstitutionaliseerde, wetenschappelijk onderbouwde consensus.

Voor mij persoonlijk werkt het programma van “de literatuur” niet meer, of in ieder geval onvoldoende om mijn activiteit als auteur te rechtvaardigen. Ik erken dit en onthoud me van verdere oordelen of meningen, omdat ik geen auctoriële autoriteit heb zonder een werkend literair programma dat maatschappelijke consensus geniet.

Als auteur bevind ik me dus in een patstelling. Geen enkele publicatie in boekvorm of digitaal kan daar iets aan veranderen. Dit besef heeft me er in 2004 toe gebracht om mijn eigen aanvankelijk uitsluitend literaire programma te ontwerpen, genaamd de “Neue Kathedrale des erotischen Elends” of “NKdeE” (ik koos de naam als eerbetoon aan Kurt Schwitters). Sindsdien werk ik er dagelijks aan, met ups en downs. Het is, en ik ben mij daar pijnlijk van bewust, een monstruositeit in het huidige post-literaire landschap, en in dit stadium niet meer dan een curiositeit. Opgeven is echter geen optie voor mij. Als er vandaag de dag geen vraag is naar literatuur, dan moeten we niet met antwoorden komen, maar zelf een betere vraag bedenken.

Geïnspireerd door vele zielsverwante maar helaas veelal overleden auteurs zoek en bouw ik gestaag verder aan mijn “Kathedraal”. Ik ben recent deze zoektocht bewust wat meer verborgen gaan uitvoeren, weg van het tumult op de sociale netwerken, omdat ik heb gemerkt dat het werk en ikzelf niet gebaat waren bij nutteloze blootstelling en al te voorspelbaar hoongelach.

Bernard Réquichot schreef ooit: “Als bepaalde ontdekkingen een bepaald niveau van ernst bereiken, is het goed dat ze in het duister worden gekoesterd, dat ze hun pogingen in het verborgene doen, weg van vele ogen, zodat die overvloedige blikken ze niet bezoedelen als lachen.” [RÉQUICHOT 2002, p.119]

Alles op deze site wordt in het Publiek Domein gepubliceerd. Iedereen mag en kan er mee doen wat zij wensen, je hoeft het mij niet eens te vragen. Wat ik maak, ontstaat doorheen mij, ik ervaar alles ervan als een geschenk, maar niets ervan als mijn eigendom. Ik wil als auteur slechts een doorgeefluik van het humane verlangen naar wijsheid, duurzaamheid en schoonheid zijn, en in die functie streef ik naar zuiverheid, openheid en bruikbaarheid.

Verder in mijn dagroutine momenteel (uitleg zie aldaar):

• het Gedicht van de Dag programma herschrijft onder de titel ‘HET MOMENT’ teksten van 2020 en herwerkt uitvoer van het journal intime en het MENG-programma uit 2020
  
• het Collage 2.0 programma wil bestaande collagepraktijken een nieuw elan geven. De laatste tijd wordt het louter gebruikt om de werkwijze van het P’TiX programma te documenteren.
  
• in het I Tjing programma gebruik ik ChatGPT 3.5 als ‘leermeester’ om mijn bestaande I Tjing praktijk in de traditie te grondvesten en te verdiepen en wordt de uitvoer van het oudere Harusmuze programma geordend, herzien en ontsloten voor verder gebruik. Elke dag wordt besloten met een I Tjing raadpleging, het resulterend advies geldt dan (voor mij) voor de daaropvolgende werkdag.
  
• BISTER & CO: de humane handen vormen het onderzoeksobject van deze tekenroutine: ik omlijn, zoals kinderen dat graag doen, een hand in de pose van de dag en vul de lijnen dan op met bister. De uitvoer van deze routine wordt gebruikt in het dagbestand om het Hexagram van de Dag te visualiseren met een getekend hand(en)gebaar. Bister & CO is een breiprogramma, het draagt bij aan de coherentie van het onderzoek..
  
• NKdeE datumformaat: om diverse redenen gebruik ik een zelf bedacht, eenvoudig maar universeel bruikbaar formaat om de datum te noteren. Het formaat is een drielettercode in het Romeinse alfabet. De eerste letter verwijst met een hoofdletter naar het jaartal (A=2021, B=2022, C=2023, en zo verder. De code wordt cyclisch toegepast dus 2047 is opnieuw een A-jaar en 2019=Z). De tweede letter geeft met de hoofdletters A-L de maanden aan. De derde letter gebruikt alle 26 hoofdletters plus de kleine letters a-b-c-d-e om tot 31 dagen te komen.
  
  voorbeeld: CGM= (C=2023 + G=juli + M=13) = 13 juli 2023

Met vriendelijke groet,
dv@CEW

tekstontwerp dv+ChatGPT@CEW – rev. dv@CHI