Categorieën
collage Harusmuze het moment journal intime NKdeE Tarot

CHB

T: XIV- IT: 40- H: ז

[het ontwerp van deze site is geoptimaliseerd voor raadpleging op PC/tablet]

//het I Tjing hexagram van gisteren. Gebruikt hexagram grafiek by Ben Finney, Attribution: https://nl.wikipedia.org/wiki/Hexagram_(I_Tjing)#/media/Bestand:Iching-hexagram-13.svg– tekening en compositie: dv (Public Domain, wat mij betreft, maar u dient dus de heer Finney te vermelden zoals hier, indien u dit bestand elders wenst te gebruiken).
gedicht

het is oneerlijk

[moment 21]

23 november 2015. het zwijgen heeft haar middelpunt gevonden: woorden slaan de handen in elkaar, zin speelt in gedachteloze zinnen. het gebaar doorbreekt de pose, bloed wil spatten, vingers grijpen, nijpen en in holtes dringen. zeven maagden doorprikken driftig met hun apparaten de leugens van het maagdenvlies.

engelen storten zich als vliegen in ’t verderf. het vloekt en tiert en tatert vol taboe, het wil van wreedheid rituelen en van het vieze liturgie. het torent op een berg van lijken en laat zich vol vertrouwen vallen, achterwaarts de steden in.

het strooit de vlokken van vergiffenis tot een laken doodse stilte op het bloot en stomp geraas. het opent vol gena maria’s doosje dat het kreeg. het wijsje gaat van tingeling ting ting. is het wit niet oogverblindend, oorzaak van het kwaad? het is verbaasd dat het ontwaken mag.

het lacht en kleedt haar uit. ontdoet haar van het nodige. het wil haar zeggen dat zij het is en het zij maar het is oneerlijk, zij is veel te heerlijk. het komt niet verder dan een kus.

invoer 2015 (prive) – uitvoer 2020, rev. dv@CHB (deze tekst)

letter van de dag
de Hebreeuwse letter Zajien
journal intime

Publieke redactie met behulp van ChatGPT in de rol van proeflezer en redacteur van een serie teksten uit 2020. De teksten ontstonden aanvankelijk als neveneffect van het louter grafische programma ‘journal intime’.

Gevolgde werkwijze: ik reviseer eerst de tekst van 2020, geef die dan- soms maar niet altijd – ter evaluatie/correctie aan ChatGPT en besluit dan wat ik met hun suggesties doe om hier de voorlopig uiteindelijke versie te presenteren. De oorspronkelijke versie van 2020 verdwijnt in de archieven.

jt 90 – par la vertu du signifiant – WAL GING

In mijn publieke lezing van Jean Oury’s Création et schizophrénie [OURY 1989], een werk dat kan omschreven worden als een serie uitgesproken weigeringen om to the point te komen, was ik vanochtend aanbeland bij de laatste séance van het eerste seizoen (1986-1987), het deel dat Oury eerst in annexen wou weergeven bij het tweede seizoen – maar dat hij bij nader inzien toch liever in extensu weergaf om ook het groeiproces van die hoofdtekst te kunnen meegeven.

We maken in het boek dus ook de verharding ter boekstaving van de ideeën weer die erin ontwikkeld worden, het boek wil de lezer de ervaring van de totstandkoming van het boek meegeven, het incorporeert haar eigen methode.

Het verschilt in aard dus niet zoveel van wat er hier gebeurt, aangezien deze teksten die u nu leest zoals de aanwezigen bij de séances de bevoorrechte getuigen waren van de uitspraak van de gedachten van Oury, later wellicht ook de invoer voor een verder onderzoek gaan vormen. Neo-Kathedraals onderzoek, de echte fan weet dat nog, is een zoeken naar de afwezige Kathedraal en daardoor het bouwen ervan.
Wie blijft zoeken vindt uiteindelijk wat zij al zoekende heeft opgericht.

Het gaat mij hier om de methode, laten we wel wezen, niet om het belang van de inhoud. Ik maak nergens aanspraak op, mijn Kathedraal is immens veel groter en belangrijker dan ikzelf maar ze zal zichzelf net zo goed moeten waarmaken op het moment dat ik er niet meer ben om haar in leven te houden. Je moet weten waar je mee bezig bent, au moins.

De methode is niet vreemd aan die van Lacan die in zijn Écrits boek (’t is besteld) van 1966 daartoe ook het essay over Poe’s Purloined Letter vooraan plaatste om duidelijk te maken dat het medium deel uitmaakt van de methode. Het is de erkenning voor het onlosmakelijke talige van het denken – en de (pre)talige organisatie van het onbewuste bij Lacan (én Oury) – die ons eigenlijk dwingt om de methode in de communicatie van het onderzoek te betrekken, niets minder dan de eerlijkheid, is dat, uiteindelijk.

Het is begrijpelijk als misvatting maar toch ook wat tragisch dat net die mensen die deze eerlijkheid aan de dag leggen zoals Lacan en Derrida, vaak charlatanerie, mystificatie en hautaine moeilijkdoenerij verweten wordt. Maar bon, soit, dat soort verwijten zijn vaak enkel het probleem van degenen die ze uiten.

Elkwegs: de sublimatie, zo herhaalt Oury ons vandaag [OURY 1989, p.73], is de passage van het object van verlangen naar het Ding (‘la Chose‘) en het Ding is het betekenisloze dat de inscriptie toelaat, het betekenen. Want de signifiant (‘betekenaar’) is in het Saussure-schema per definitie de betekenisloze drager van de signifié (‘betekende’).

Onze dagelijkse geste is uiteindelijk ook een oefening in sublimatie: we fixeren een beweging tot een herhaalbaar spoor, een corridor, die net door de fixatie haar betekenis als spontaan gebaar verliest: het wordt niets meer dan dat wat je ziet.

De overgang van gebaar (emotioneel geladen beweging in het moment) naar geste (het gebaar geabstraheerd tot (on-tijdig?) teken met een zogenaamd ‘afgesproken’ betekenis) herhaalt in een labo-situatie met 1 testpersoon de genese van een talige betekenaar. Ik vind als het ware elke dag een nieuw schrift uit bestaande uit 1 teken, met 1 betekenis die door haar uniciteit alle betekenis verliest.

De labo-situatie is natuurlijk niet zoals het werkelijk gebeurt: in de werkelijkheid kan een geste of een andere betekenaar enkel die functie krijgen door iteratie na iteratie van interpersoonlijk gebruik in (differentie)relatie tot een reeds bestaand (taal)systeem. De taal wordt ‘gemaakt’ door al haar sprekers.

En die ‘werkelijkheid’, dat konden we vaststellen, is op zich een talige constructie, een fictie van het echte, dat noodzakelijk onbereikbaar blijft voor de ratio.

Toch: mijn dagelijkse oefening heeft het voordeel dat je het keer na keer kan zien (en horen) gebeuren, hoe ‘artificieel’ het proces ook is. Het valt daarbij nog te bezien, wat precies we zo te zien krijgen.
Wat we theoretisch al dachten te kunnen besluiten (de falsifieerbare hypothese) is dat het een hoogst-individuele verzameling van hoogst-individuele betekenaars wordt, waarbij er een zekere verknoping van klank, gebaar en vooraf bestaande ‘betekenis’ merkbaar zal worden.
Misschien is dat wel relevant voor de dieptestructuur van taal in de Artificiële Intelligentie. Het zou zomaar kunnen.

Het belangrijkste evenwel nu is dat we gewoon gaandeweg zien wat het wordt, en dat we ons net als Bernard Réquichot laten leiden tot daar waar het werk naartoe wil, los van enige vooropgestelde eisen van ‘markt’ of andersoortige ‘waarde’.

Met die reserve wel, dat als er moet uit ramen gesprongen worden, zoals Réquichot in zijn wanhoop helaas deed, het werk dat gerust alleen mag doen.

2020 – rev. dv@CHB

over het journal intime -programma
This image has an empty alt attribute; its file name is ietsanders.jpg

pseudo-code van het programma:

gegeven:
geste: het pad van de primaire, spontane beweging
schrijfleeslus: herhaling van de geste die zich gaandeweg stabiliseert binnen de corridor van de geste
corridor: het tijdruimtelijke vlak waarbinnen de geste zich herhalen kan zoals geprojecteerd op een 2D schrijfvlak
jij, je: een participant aan het journal intime programma

het journal intime is een dagelijks algoritmisch uitgevoerde handeling (functie);

  • je wordt wakker en je doet onmiddellijk dit (géén andere bewuste handeling ervoor): je beeldt jezelf een geste in eventueel gelinkt aan een woord of een frase
  • je neemt de blocnote en initieert de schrijfleeslus
  • je vocaliseert daarbij het woord of de frase
  • als je merkt dat de herhaling zich gestabiliseerd heeft tot een geste
    • neem je jouw vocalisatie voor minstens vier iteraties op
    • teken je de geste
  • je leest in een boek in een vreemde taal (eender welke, niet je moedertaal) tot je een fragment tegenkomt waarvan je denkt dat het kan dienen als 'titel' of 'benoeming' van de geschreeftekende schrijfleeslus

uitvoer van het programma:
– een potloodtekening met een titel in een vreemde taal
– een geluidsopname van vier herhalingen van 1 uitgesproken woord of frase in het Nederlands (met NL tongval)
– (optioneel) een commentaar in proza

de journal intime routine
is een vrij exemplarisch, grafologisch NKdeE-onderzoeksprogramma.
de uitvoer ervan wordt hier gepubliceerd in het Publieke Domein

rev. dv@CGM

bibliografie journal intime

ARTAUD 1947: Artaud, Antonin, Van Gogh le suicidé de la société, Gallimard, Paris, 2018, ISBN 978-2-07-076112-8

ARTAUD 1956: Artaud, Antonin, Oeuvres Complètes Tome I, Gallimard, Paris, 1956

BAKHTIN 1984: Bakhtin, Mikhael: Rabelais and His World (Iswolsky, Helene transl.), Bloomington 1984, ISBN 978-0-253-20341-0

BARTHES 1995: Roland Barthes, Oeuvres complètes vol. III , Paris: Seuil, 1995

BONNEFOIT 2013: Bonnefoit, Régine, Paul Klee. Sa théorie de l’art. Lausanne, PPur (Presses polytechnique et universitaires romandes), 2013 ISBN 978-2-88915-034-2

CHAUVIRÉ 2003: Chauviré Christiane, Phénoménologie et esthétique. Le mythe de l’indescriptible chez Wittgenstein dans Rue Descartes, nr 39, Wittgenstein et L’art (februari 2003), PUF

CHEVRIER 2019: Chevrier, Jean-François, Bernard Réquichot. Zones sensibles, Paris , Flammarion, 2019, ISBN 978-2-0814-4197-2

CV-P 2016 I: Viallat-Patonnier, Claire, Les dimensions de l’écriture dans l’oeuvre de Bernard Réquichot. Etudes d’un processus. Vol. I: Thèse , Paris , ECOLE DES HAUTES ETUDES EN SCIENCES SOCIALES, 2016

CV-P 2016 II: Viallat-Patonnier, Claire, Les dimensions de l’écriture dans l’oeuvre de Bernard Réquichot. Etudes d’un processus. Vol. II: Annexes et illustrations, Paris , ECOLE DES HAUTES ETUDES EN SCIENCES SOCIALES, 2016

CR 1973: Billot, Marcel (ed.), Bernard Réquichot. Bruxelles, La Connaissance, 1973 (Catalogue Raisonné)

FREUD 1989 I: Freud, Sigmund, Colleges inleiding tot de psychoanalyse . Inleiding tot de psychoanalyse 1/2, Boom Meppel Amsterdam, 1989

GREEN 2013: Green, Michael (vert. & red.), The Russian Symbolist Theatre. An Anthology of Plays and Critical Texts, Ardis, New York 2013.

KUSTERS 2014: Kusters, Wouter, Filosofie van de Waanzin, Lemniscaat, Rotterdam 2014

MORALES 2002 : Moralès, Gérald: La Poésie de Bernard Réquichot. De l’être à lettre, EFEdition, Paris 2002, ISBN 2-913786-13-8

MORALES 2010, Moralès, Gérald: L’écriture du réel. Pour une philosophie du sujet, Paris , Cerf, 2010, ISBN 978-2-204-09225-8

MURRAY 2014: Murray, Ros, Antonin Artaud, The Scum of the Soul, London, Palgrave Macmillan, 2014, ISBN 978–1–137–31057–6

OURY 1989, Oury, Création et schizophrénie, Paris, Gallimard 1989, ISBN 978-2-7186-0354-4

REQUICHOT 2002: Réquichot, Bernard: Écrits divers. Journal, lettres, textes épars, Faustus, poèmes, 1951-1961, Les Presses du réel, Dijon, 2002

VALERY I: Valery, Paul, Oeuvres Tome I, Hytier, Jean (ed.), Paris, Gallimard, 1957

VALERY II: Valery, Paul, Oeuvres Tome II, Hytier, Jean (ed.), Paris, Gallimard, 1960

collage 2.0
i tjing hexagram van de dag

klik op de titel om de uitleg te openen en sluiten

Hexagram 40  (xiè) “Oplossen”

geheugensteun: “Dzjie” – bevrijden, losmaken – “de Dzjie van bevrijding”
uitspraak: https://en.wiktionary.org/wiki/File:Zh-ji%C4%9B.oga

CHATGPT + CTEXT.ORG

Chinese I Tjing tekst met Engelse vertaling:
https://ctext.org/book-of-changes/jie

CHATGPT
Hexagram 40 “Xiè” (解) – “Bevrijding”

Het hexagram Xiè (spreek uit als ‘Thi’ijè’) vertegenwoordigt bevrijding en het loslaten van beperkingen. Het toont een situatie waarin er een doorbraak plaatsvindt, obstakels worden overwonnen en er ruimte is voor groei en vooruitgang.

Dit hexagram suggereert dat je de mogelijkheid hebt om jezelf te bevrijden van beperkingen en obstakels die jij bent tegengekomen. Het kan een tijd zijn van verandering en transformatie, waarin je oude patronen, overtuigingen of belemmeringen loslaat. Door deze bevrijding kun je jezelf openstellen voor nieuwe mogelijkheden en grotere vrijheid in je leven.

Het is belangrijk om moedig en vastberaden te zijn tijdens deze periode van bevrijding. Je kunt worden geconfronteerd met uitdagingen en onzekerheden, maar door standvastig te blijven en vertrouwen te hebben in jezelf, kun je deze obstakels overwinnen. Het kan ook nodig zijn om oude gewoonten of relaties los te laten die niet langer bijdragen aan je groei en welzijn.

Xiè herinnert je eraan dat bevrijding en groei een proces zijn. Het is belangrijk om geduldig te zijn en jezelf de tijd te geven om te groeien en te evolueren. Het kan ook nuttig zijn om hulp en ondersteuning te zoeken van anderen tijdens dit proces van bevrijding.

Dit hexagram herinnert je eraan dat je de kracht hebt om jezelf te bevrijden en nieuwe mogelijkheden te omarmen. Door moedig en vastberaden te zijn en door te blijven groeien en evolueren, kun je een nieuw pad van vrijheid en vervulling bewandelen.

teksten gegenereerd door ChatGPT op CFJ middels de NKdeE account bij OpenAI
rev.dv@CFJ

https://en.wikipedia.org/wiki/Bagua#/media/File:DualerAufbau.JPG

凡益之道 與時偕行

De HARUSMUZE is een eigentijds interactief orakelprogramma, het Beginsel van een generatief schrijfprogramma gebaseerd op het Boek der Veranderingen, de I Tjing.
De gebruiker doet elke dag een I Tjing legging (volgens de 50 stokjes methode) en verzint ondertussen een uitspraak van de ‘Harusmuze’ die haar, hem of hen inspireert.
Het bekomen hexagram wordt voorzien van een referentie naar de originele I Tjing tekst en krijgt sinds 2022 ook een AI-gegenereerde uitleg.

Duur praktijk 20 min tot 1-2u per dag – Leestijd 2-20 min leestijd

H A R U S M U Z E

243 – elke vraag doet leven, elk antwoord doodt
[nog aan te vullen]

compiled by dv@CES

Tarotkaart van de dag

De Smith-Waite Tarotkaart die ik trok vanochtend was XIV – Matigheid (XIV – Temperance).

Deze kaart werd in 1909 ontworpen door Pamela Colman Smith en A.E. Waite.

De Smith-Waite Tarotkaart XIV – Matigheid toont een betoverende scène. In het midden van de kaart staat een gevleugelde figuur, omringd door een egaal grijze hemel. De figuur draagt een lang wit kleed met rood vlammende veren op de vleugels. Aandachtig giet deze figuur water van de ene gouden beker in de andere. De figuur straalt een aura van rust en sereniteit uit, met stralen die het hoofd omringen. Een astrologisch zonneteken, een cirkel met een punt in het midden, is boven het voorhoofd te zien in de gouden haren. Op de borst is een wit vierkant uitgespaard in het kleed, met daarin een roze gelijkzijdige driehoek, wijzend naar boven. Dit is het teken van het element Vuur in de Salomonszegel.

De kaart van Matigheid vertegenwoordigt het concept van balans, harmonie en het combineren van tegengestelde elementen. De figuur op de kaart staat met één voet in het water en de andere op de oever. Dit symboliseert het evenwicht tussen emotie en rationaliteit, tussen het bewuste en het onderbewuste. Het gieten van water van de ene beker in de andere toont het vermogen om tegenstellingen te verenigen en te transformeren. Matigheid herinnert ons eraan geduldig en bedachtzaam te handelen, om zo innerlijke vrede te vinden.

Vanuit een Kabbalistisch perspectief staat Matigheid voor het samenkomen van verschillende sferen in harmonie. De actie van het gieten van water tussen de bekers kan worden gezien als het overbrengen van spirituele kracht en inzicht van het ene niveau van bewustzijn naar het andere. Het evenwicht tussen de elementen water en vuur vertegenwoordigt de integratie van tegenstellingen, wat leidt tot spirituele groei.

In een Theosofisch perspectief symboliseert Matigheid de vereniging van hogere en lagere aspecten van de menselijke natuur. De figuur op de kaart fungeert als een bemiddelaar tussen de spirituele en materiële werelden. De gele kelkbloemen in het water benadrukken het streven naar verlichting en hoger bewustzijn. De bergtoppen en het groene landschap duiden op een spirituele reis en de weg naar innerlijke transformatie.

Samenvattend toont de Smith-Waite Tarotkaart XIV – Matigheid een sfeer van harmonie en evenwicht. Het beeld van de figuur die water giet tussen bekers wijst op het vermogen om tegengestelde krachten te combineren en te transformeren. Zowel vanuit een Kabbalistisch als een Theosofisch perspectief herinnert Matigheid ons aan de noodzaak van innerlijke harmonie en spirituele groei. De kaart nodigt uit tot geduld, balans en het streven naar een dieper begrip van onszelf en de wereld om ons heen.

Timestamp ChatGPT: 2023-08-2 – rev. dv@CHB

NKdeE Chalk Tarot

Ik vond in de Kringwinkel twee kartonnen krijtbordjes voor 60 cent. Materiaal genoeg voor een Tarotspel zonder ‘originele’ tekeningen, want die moet ik de volgende dag uitvegen om de nieuwe kaart te tekenen. De invoer wordt gevormd door de Hebreeuwse letter die ik ’s ochtends trok. Alleen de ‘Trionfi’ / ‘Troeven’ ofte ‘Grote Arcana’ dus.

De associaties met het Hebreeuwse alfabet zijn die van het zgn. ‘Boek T’ van de Golden Dawn en voor de toewijzing ervan op de Levensboom in de Kabbala volg ik een schema gebaseerd op de zgn. Gra-versie van de Sefer Yetzirah3op deze Wikipediapagina wordt de Bahir-versie van de Levensboom weergegeven dat licht verschilt in de schematische weergave van de Levensboom zoals de gezaghebbende Kabballist Isaac ben Solomon Luria Ashkenazi aka ’the Ari’ dat opstelde. Ter wille van de coherentie wisselde ik de letters Zajien en Hee wel van plaats in dat traditiegetrouwe schema.

Die toewijzingen, waarover men eindeloos zou kunnen discussiëren, hebben m.i. minder belang dan de coherentie die je inhoudelijk en in je praktijk aan het kaartendeck als ‘levend, interactief denkkader’ (als evoluerend programma, dus) toekent en de beste manier om dergelijke coherentie te bereiken en staande te houden is door wat je verkrijgt/ontdekt in de praktijk consequent maar dynamisch en met de nodige openheid te volgen.

Het kan voor de kaartspelgebruiker wel interessant zijn om een bestaand kader aangereikt te krijgen en als bedenker/ontwerper van een Tarotspel kies je dan m.i. best voor ‘systemen’ die de tand des tijds al wat doorstaan hebben zodat het geheel aansluiting kan vinden bij de semantisch expliciete dan wel epigenetisch impliciet getransfereerde traditie (het ‘collectief onderbewuste’, of ‘het archetypische’ zoals men dat vaker noemt).

Al die ‘magische’ of ‘esoterische’ concordanties vallen overigens uiteindelijk, soms na eeuwen van ‘vijven en zessen’, door veelvuldig gebruik als vanzelf in hun definitieve ‘stand’, een beetje zoals het balletje van een casino-roulette de vreemdste bokkesprongen maakt om uiteindelijk in het ene vakje te vallen waar het, voor de winnaar althans, ’thuis hoort’.

Maar in dit geval zijn we allemaal ‘winnaars: het betreft immers een taal-bepaald gegeven en de humane taal zoekt op elk moment ‘autonoom’ de grootst mogelijke coherentie op…

dv@CHB

~

copyright ‘ViLT //dagwerk van dirk vekemans’:
CC0 1.0 Universal (CC0 1.0) Public Domain Dedication

contact: dirkvekemans@yahoo.com

VOLG dirkvekemans.be
Vul je mailadres hieronder in en je krijgt elke dag het werk zo in je mailbox, gratis. jouw mailadres wordt verder niet gedeeld, gebruikt of anderszins bekend gemaakt. Met opzeglink in elke mail.

de
Neue Kathedrale des erotischen Elends
wil onafhankelijk blijven publiceren, zónder subsidie of commerciële sponsors
en dus ook zónder (al dan niet verdoken) exploitatie van gebruikersdata
en geheel vrij van reclame.

steun de NKdeE en de Vrije Lyriek
en koop een Radio Klebnikov CD op BANDCAMP:

Noten[+]

Geef een reactie

This website uses the awesome plugin.