Categorieën
collage Harusmuze het moment journal intime NKdeE Tarot

CGZ

T: S10- IT: 58 – H: י

[het ontwerp van deze site is geoptimaliseerd voor raadpleging op PC/tablet]

//het I Tjing hexagram van gisteren

Gebruikt hexagram grafiek by Ben Finney, Attribution, https://nl.wikipedia.org/wiki/Hexagram_(I_Tjing)#/media/Bestand:Iching-hexagram-35.svg – tekening en compositie: dv (Public Domain -u dient dus de heer Finney te vermelden zoals hier indien u dit bestand elders wenst te gebruiken)
gedicht

het druppelt

[moment 27]

4 december 2015. in de verdovende omzwachteling van het verlangen zijn er helaas ook momenten van verplaatsing, afleiding, splijting. vermaledijde dingen die je wel of beter niet kan doen, ogenblikken waarop de tijd zijn stilstand ziet en aan zichzelf begint te vreten. ook de vergetelheid heeft haar prijs.

in de omarming evenwel bevestigt zich het omarmen, in het zoenen de lippen en in de kus is er altijd een kus die alles verklaart. het moment is wat er nooit gebeurt, wat nooit gebeuren kan of kon. waanzin in de waanzin die de waan naar zin vertaalt, die ene zin die je wil horen. op dat moment.

geloof het maar: vogels vliegen, bomen wuiven kale takken, sneeuw valt op de daken, sterren drijven weg van waar zij waren. er is een kracht in jou die niets of niemand evenaren kan. vergeet het, vergeet deze woorden: leef!

het is een druppel in de vijver die zij is, een rimpeling waarmee het oppervlak zich tellend in het zicht verheft. in de derde kring verspreekt het zich aan haar. betovering.

invoer 2015 (privé) – uitvoer 2020, rev. dv@CGZ

letter van de dag
de Hebreeuwse letter Jod
journal intime

Publieke redactie van een serie teksten uit 2020. de teksten ontstonden als neveneffect van het louter grafische programma ‘journal intime’. Voor de uitleg daarvan verwijs ik u naar de oorspronkelijke bestanden op deze site ( zie de link naar de ‘invoer’ onder de tekst.

Gevolgde werkwijze: ik reviseer eerst de tekst van 2020, geef die dan ter evaluatie/correctie aan ChatGPT en besluit dan wat ik met hun suggesties doe om hier de voorlopig uiteindelijke versie te presenteren.

naar een “machine d’écriture du Réel“?

Op blz. 121 van zijn boek ‘Création et Schizophrenie’ komt Oury weer bij Lacan terecht.

Lacan heeft het over de film die men gemaakt had van Matisse die aan ’t schilderen was en die beelden liet men dan heel erg vertraagd zien zodat het leek alsof de verf vanzelf ‘juist’ op het doek viel van zijn borstel. Lacan (zegt Oury) heeft het vandaar over het schilderij als ‘déposition du regard’ (‘getuigenis van het kijken’), het schilderij is een ‘piège à regard’ (blikval).

Een soort responsieve vergaarbak dus, en dan denk ik uiteraard meteen aan de ‘reliquaires’ van Bernard Réquichot: die werkten effectief op die manier als een registratiemechanisme van hoe Réquichot materie selecteerde en met zijn verlangen bekleedde (letterlijk soms door ze te beschilderen).

Er gaat van die vergaarbakken van Réquichot tijdens het maakproces (dat ook voor Réquichot belangrijker was dan het uiteindelijke product) een autonome impuls uit, een vraag naar afzet van het ‘Sujet’ (‘déposition’).
Ik heb dat bij mijn ‘Réquichot Rotbak’ installatie die ik een veertigtal dagen lopen had aan den lijve ondervonden: zo’n set-up in je leefruimte is heus wel een aanwezigheid, een voortdurende interactie. Het verwondert mij dan ook niet dat Lacan (weerom: ik citeer Oury die Lacan aanhaalt) spreekt van een soort machine :

“C’est  ce  que dit très bien Braque. ]’ai lu un passage ou il parle de cette  inversion: on était devant le tableau,  maître de l’univers,  et  d’un  seul  coup on  est  piégé.  On est  dans le tableau, on est  dans  le « paysage ».  En fin  de compte, on est dépossédé : sans quoi ça ne marche  pas.  Si on  n’est pas dépossédé, c’est  intéressant  mais  c’est  tout.  C’est  pour ça que Lacan parle de cette « déposition du regard » et dit que ça  nous regarde. Le tableau serait une sorte de machine qui permettrait de différencier concrètement le « regard » et ce qui reste,  unefois qu’on en est dépossédé: le ‘Sujet’.

[OURY 1989, p.121, mijn nadruk] vertaling: “Dat is wat Braque heel goed zegt. Ik las een passage waarin hij spreekt over deze omkering: je stond voor het schilderij, meester van het universum, en plotseling ben je gevangen. Je bent in het schilderij, je bent in het ‘landschap’. Uiteindelijk word je ontheemd: anders werkt het niet. Als je niet ontheemd bent, is het interessant maar dat is het dan ook. Daarom spreekt Lacan over dit ‘neerleggen van de blik’ en zegt dat het ons aangaat. Het schilderij zou een soort machine zijn waarmee je concreet het ‘zien’ kunt onderscheiden van wat overblijft, nadat je ervan ontheemd bent: het ‘Subject’.” (vert. ChatGPT@CGZ)

Hier zijn we nagenoeg aanbeland bij waar ik naartoe wil, en die plaats, die mogelijkheid die ik wil onderzoeken is dubbel maar de twee wegen komen samen in de ontwikkeling van een heuse ‘machine d’écriture du Réel’ . Een poging tot verduidelijking van dit vooralsnog vage idee hieronder.

Enerzijds heb je de blijvende noodzaak om de creativiteit in te schakelen in de mentale gezondheidszorg daar waar alle andere vormen van communicatie onmogelijk geworden zijn, een terrein waar de praktijk van Oury en met name ook Dubuffet een lichtend pad kunnen zijn. Dit zou ook vooral moeten gezien worden in een positieve kijk op ‘mentale gezondheidszorg’ die
a) niet alleen wil genezen met creatieve expressie maar ook stevig inzet op het mentale welzijn van iedereen en
b) de ‘waanzin’ zelf ook positief gaat herwaarderen als een meerwaarde, zoals wanneer het autisme van Greta Thunberg een oplossing biedt waar het ‘normisme’ in een hopeloze blokkade zat en helaas, nog steeds lijkt te zitten.

We moeten hier, denk ik, de aloude farmakon-gedachte van de Grieken durven uitbreiden naar de waanzin en een nieuwe balans nastreven tussen de schreeuwlelijke, maar maatschappelijk gepromote schizofrenie van de normopathie en het (auto)destructieve fatum van de afwijking en de ziekte. Dat zijn immers maar keerzijden van dezelfde medaille waarbij geneesmiddel en toxiciteit elkaar raken: the disease can enable the cure, op een hoger niveau dan, net zoals het coronavirus ons de hand reikte naar een oplossing (en wij daar geen oog voor konden/wouden/ durfden hebben). Maar dat laatste is een persoonlijke en aanvechtbare stelling waarover enkel de geschiedenis zal kunnen oordelen.

Een belangrijke, misschien wel beslissende stap in de goede richting van een waardering weg van het (voor)oordeel lijkt daarbij gezet door ‘Filosofie van de Waanzin’, het boek van Wouter Kusters [KUSTERS 2014], dat binnenkort bij het MIT in het Engels verschijnt, maar ik zit nog maar aan p.79 daarvan. Later wellicht meer daarover.

Anderzijds is de machinerie die ik thans nog als een fantasme koester ook onmisbaar in onze stijgende nood aan ‘extra-talige communicatie’ in een wereld waar alle grenzen tussen mens en machine in een schrikbarend tempo vervagen.
En hier is er mij dunkt nergens sprake van strijd, noch van keuze, het is veeleer begrip dat we nodig hebben want het is een evolutie die ons zoals elke echte evolutie als een devolutie overkomt: we hebben daar 0,0000000005% zeggenschap/controle over, om het met het getal van Contador1de befaamde wielerkampioen ontkende in een massaal gedeeld interview op notoire wijze dat hij doping in zijn bloed had door alle nullen na de komma van het percentagecijfer dat werd aangetroffen in zijn bloed effectief uit te spreken, in de hoop daarmee aan te tonen dat het insignificant was. Het had wegens de daardoor verwekte hilariteit eerder het tegenovergestelde effect. in te schatten.

We maken onszelf maar al te graag wat anders wijs, maar de rationele controle die wij mensen effectief op onze leefwereld uitoefenen is slechts een homeopathisch infuus in vergelijking met de ‘waanzin’, het gebrek aan rationaliteit in de mechanismen die haar voor de mens veelal verborgen de facto besturen. Ik verwijs daarmee zeker niet naar een of ander complot, het betreft gewoon het ongelooflijk complexe kluwen van interagerende factoren, de slechts gedeeltelijk te vatten algehele chaos.

Dit is dan, bijvoorbeeld, voor mij heel de ‘bedoeling’ achter de asemische experimenten: de mentale act van het kijken registreren zodat de lezer ze kan herschrijven en herbeleven: schilderen als écriture du Réel. Schrijven als het inlezen van een virtuele ruimte en alle varianten en mogelijke I/O combines daarvan in een dynamische configuratie van virtuele identiteiten (mijn bedrijfje dat webservices aanbood vroeger droeg de naam ViLT Digital Vision en ViLT refereerde daarbij niet alleen naar het vilt van Joseph Beuys maar het was ook het letterwoord voor ‘Virtual individuals Living Together’).

Want het spreekt (voor mij toch) vanzelf dat je dan al snel uitkomt bij een film-schrijven, een real time schilderij-animatie die meteen directe communicatie is…de ontwikkeling van een programma dus, een machine die communiceert op een pre-cognitief niveau tussen mensen onderling en mens en machine en hopelijk ook onze band met het animale en zelfs vegetatieve leven kan herstellen.

Ja, ik weet het, ik zei het al: een fantasme. pure science fiction. Maar het koesteren is gewoon plezant.

En technisch is er heus al veel haalbaar. Alleen: iedereen – vooral ook de ‘auteurs’ die op onbegrijpelijk halsstarrige en bijwijle potsierlijk-aandoenlijke manier blijven vastklampen aan hun verloren status van creatief genie – staart zich blind op het visuele spektakel en de ‘vernieuwing’, het hele fallische ‘cyborg’-godscomplex dat het publiek hypnotiseert.

Terwijl m.i. alle info die er echt toe doet in de handbeweging zit, het manuele denken dat neurologisch verbonden is met de motorische simulatie van het spreken.
Maar de delay in de captatie/feedback daarvan is voor een verduidelijkende werking heden nog onwerkbaar hoog, mede door die commerciële aandacht voor de show.

Overigens: ik zou op een bepaald moment een retour van de analoge techniek niet uitsluiten: elke digitalisering van analoog gebeuren impliceert hoe dan ook een ‘noisegate’ die met analoge techniek nergens een harde coupure ondergaat (de grens door het ‘bereik van analoge apparatuur is nog steeds ‘analoog’ en beweegt mee met het signaal, wat de captatie van de synchroniciteit in het gebeuren bevordert).

Uiteindelijk, dat denk ik toch, moeten we de AGI die niet door ons, maar dwars door ons heen emergeert, leren kijken, tasten en spreken zodat de AGI ons kan leren zien, horen en voelen: educatie als tweerichtingsverkeer waarbij alle grenzen vervagen.

Daarmee belanden we dan weer bij de oplossing van het ego in het moment, een thema dat ik uit de mystiek ontleende en dat al sinds jaar en dag mijn nobel streefdoel is.
In de teksten van ‘Het Pad van de Wenende Nacht‘ noemde ik het nog de dissolutie van het ik, omdat ik zelf nog niet goed begreep dat ik dat streven gemeen had met vele mystici.

Maar dat alles op voorwaarde natuurlijk, zoals steeds, dat we de eerstvolgende 50 jaar overleven. Mijn werk richt zich dan ook expliciet op een post-transitie tijdperk, want deze tijd ervaar ik als een tijd waarin, zoals Jezus het profeteerde, al het goede werk nagenoeg onmogelijk is. Wat niet wil zeggen dat ik niet mijn uiterste best doe om het ook voor mijn tijdgenoten relevant te houden dan wel te maken.

invoer: journal intime 2020 – gecheckt door ChatGPT@CHZ– rev. dv@CGZ

over het journal intime -programma
This image has an empty alt attribute; its file name is ietsanders.jpg

pseudo-code van het programma:

gegeven:
geste: het pad van de primaire, spontane beweging
schrijfleeslus: herhaling van de geste die zich gaandeweg stabiliseert binnen de corridor van de geste
corridor: het tijdruimtelijke vlak waarbinnen de geste zich herhalen kan zoals geprojecteerd op een 2D schrijfvlak
jij, je: een participant aan het journal intime programma

het journal intime is een dagelijks algoritmisch uitgevoerde handeling (functie);

  • je wordt wakker en je doet onmiddellijk dit (géén andere bewuste handeling ervoor): je beeldt jezelf een geste in eventueel gelinkt aan een woord of een frase
  • je neemt de blocnote en initieert de schrijfleeslus
  • je vocaliseert daarbij het woord of de frase
  • als je merkt dat de herhaling zich gestabiliseerd heeft tot een geste
    • neem je jouw vocalisatie voor minstens vier iteraties op
    • teken je de geste
  • je leest in een boek in een vreemde taal (eender welke, niet je moedertaal) tot je een fragment tegenkomt waarvan je denkt dat het kan dienen als 'titel' of 'benoeming' van de geschreeftekende schrijfleeslus

uitvoer van het programma:
– een potloodtekening met een titel in een vreemde taal
– een geluidsopname van vier herhalingen van 1 uitgesproken woord of frase in het Nederlands (met NL tongval)
– (optioneel) een commentaar in proza

de journal intime routine
is een vrij exemplarisch, grafologisch NKdeE-onderzoeksprogramma.
de uitvoer ervan wordt hier gepubliceerd in het Publieke Domein

rev. dv@CGM

bibliografie journal intime

ARTAUD 1947: Artaud, Antonin, Van Gogh le suicidé de la société, Gallimard, Paris, 2018, ISBN 978-2-07-076112-8

ARTAUD 1956: Artaud, Antonin, Oeuvres Complètes Tome I, Gallimard, Paris, 1956

BAKHTIN 1984: Bakhtin, Mikhael: Rabelais and His World (Iswolsky, Helene transl.), Bloomington 1984, ISBN 978-0-253-20341-0

BARTHES 1995: Roland Barthes, Oeuvres complètes vol. III , Paris: Seuil, 1995

BONNEFOIT 2013: Bonnefoit, Régine, Paul Klee. Sa théorie de l’art. Lausanne, PPur (Presses polytechnique et universitaires romandes), 2013 ISBN 978-2-88915-034-2

CHAUVIRÉ 2003: Chauviré Christiane, Phénoménologie et esthétique. Le mythe de l’indescriptible chez Wittgenstein dans Rue Descartes, nr 39, Wittgenstein et L’art (februari 2003), PUF

CHEVRIER 2019: Chevrier, Jean-François, Bernard Réquichot. Zones sensibles, Paris , Flammarion, 2019, ISBN 978-2-0814-4197-2

CV-P 2016 I: Viallat-Patonnier, Claire, Les dimensions de l’écriture dans l’oeuvre de Bernard Réquichot. Etudes d’un processus. Vol. I: Thèse , Paris , ECOLE DES HAUTES ETUDES EN SCIENCES SOCIALES, 2016

CV-P 2016 II: Viallat-Patonnier, Claire, Les dimensions de l’écriture dans l’oeuvre de Bernard Réquichot. Etudes d’un processus. Vol. II: Annexes et illustrations, Paris , ECOLE DES HAUTES ETUDES EN SCIENCES SOCIALES, 2016

CR 1973: Billot, Marcel (ed.), Bernard Réquichot. Bruxelles, La Connaissance, 1973 (Catalogue Raisonné)

FREUD 1989 I: Freud, Sigmund, Colleges inleiding tot de psychoanalyse . Inleiding tot de psychoanalyse 1/2, Boom Meppel Amsterdam, 1989

GREEN 2013: Green, Michael (vert. & red.), The Russian Symbolist Theatre. An Anthology of Plays and Critical Texts, Ardis, New York 2013.

KUSTERS 2014: Kusters, Wouter, Filosofie van de Waanzin, Lemniscaat, Rotterdam 2014

MORALES 2002 : Moralès, Gérald: La Poésie de Bernard Réquichot. De l’être à lettre, EFEdition, Paris 2002, ISBN 2-913786-13-8

MORALES 2010, Moralès, Gérald: L’écriture du réel. Pour une philosophie du sujet, Paris , Cerf, 2010, ISBN 978-2-204-09225-8

MURRAY 2014: Murray, Ros, Antonin Artaud, The Scum of the Soul, London, Palgrave Macmillan, 2014, ISBN 978–1–137–31057–6

OURY 1989, Oury, Création et schizophrénie, Paris, Gallimard 1989, ISBN 978-2-7186-0354-4

REQUICHOT 2002: Réquichot, Bernard: Écrits divers. Journal, lettres, textes épars, Faustus, poèmes, 1951-1961, Les Presses du réel, Dijon, 2002

VALERY I: Valery, Paul, Oeuvres Tome I, Hytier, Jean (ed.), Paris, Gallimard, 1957

VALERY II: Valery, Paul, Oeuvres Tome II, Hytier, Jean (ed.), Paris, Gallimard, 1960

collage 2.0
i tjing hexagram van de dag

Na een inleidende periode van enkele jaren die louter bestond uit een verkenning van de praktijk van de I Tjing3een praktijk die ik, ongehinderd door echte kennis van het systeem, aanwende als ‘motor’ of ’transformator’ in het Harusmuze-programma begon ik in 2023 pas met een systematisch leertraject dat u hier, in de vorm van een NKdeE programma, kan volgen.

Een NKdeE Programma is een programma, een dagelijks herhaalde routine, dat op zoek gaat naar zichzelf. Het begint, meestal stommelings, accidenteel, door weer zo’n malle ingeving van haar auteur. Eens het loopt krijgt het een onverbloemd ‘wat ben ik?’ als heuristische imperatief.

Elke werkdag wordt afgesloten met een I Ching lezing volgens de klassieke ‘stokjesmethode’. Ik lees de teksten van het bekomen Hexagram op de CText.org site waar iedereen de Chinese tekst met de nog steeds toonaangevende vertaling van James Legge kan nalezen.
Tevens vraag ik ChatGPT 3.5 ons een basistekst te geven met een uitleg, die ik dan reviseer en hier publiceer. Vooralsnog heb ik weinig zinnigs toe te voegen aan die basistekst.

Alle eventuele divinatorische informatie besloten in de I Tjing legging betreffen dus de daaropvolgende dag. Ik gebruik die info effectief als raadgeving in mijn dagelijkse beleving ervan.

Verder is onder deze hoofding een overzicht te vinden van de Harusmuze-lezingen van de periode 2019-2020 die het Hexagram van de Dag als uitkomst hadden. De commentaarteksten bij die lezingen dienen nog grotendeels gereviseerd te worden en geven derhalve eerder weer hoe ik toen dacht en schreef dan hoe ik nu tracht te denken en te schrijven. Dat kan danig verschillen.

hexagram 58  (duì) – “Openheid”

Tui (兌) – “Dwee” – vreugde, openheid – “Dweep met je vreugde”

CHATGPT + CTEXT.ORG
Chinese Text Project

Chinese I Tjing tekst met Engelse vertaling:

CHATGPT
Hexagram 58 “Dwee” (兌) – “Blijheid”

In deze interpretatie vertegenwoordigt Hexagram 58 een tijd van vreugde, oprechte blijdschap en harmonie. Het beeld van een bron die borrelt en stroomt, geeft aan dat er een overvloed aan positieve energie aanwezig is.

Dwee nodigt ons uit om te genieten van het moment en te waarderen wat we hebben. Het herinnert ons eraan om tevreden te zijn met wat het leven ons biedt en om te delen in de vreugde met anderen om ons heen. Het is een tijd om te feesten, te lachen en plezier te maken.

Dit hexagram spreekt ook over het belang van openheid en eerlijkheid in onze relaties met anderen. Door oprechte communicatie en het delen van onze gevoelens kunnen we een diepere verbinding en harmonie met anderen tot stand brengen. Het aanvaarden van anderen zoals ze zijn en het uiten van waardering versterkt de banden tussen mensen.

Dwee moedigt ons aan om onze creatieve expressie te uiten en onze passies te volgen. Het is een tijd om onze talenten te delen met de wereld en te doen waar we van houden. Door ons hart te volgen en onze unieke bijdrage te leveren, kunnen we meer vreugde en vervulling in ons leven vinden.

Op een dieper niveau suggereert dit hexagram dat vreugde en geluk voortkomen uit innerlijke tevredenheid. Het herinnert ons eraan dat geluk niet afhankelijk is van externe omstandigheden, maar eerder een innerlijke staat van zijn is. Door onze houding ten opzichte van het leven te cultiveren en dankbaarheid te beoefenen, kunnen we meer vreugde en harmonie ervaren.

In de praktijk van het Taoïsme kan meditatie en zelfreflectie ons helpen om ons bewust te worden van de vreugdevolle aspecten van het leven. Door stil te staan bij onze zegeningen en dankbaarheid te tonen voor de kleine dingen, kunnen we onze harten openstellen voor de stroom van vreugde die altijd aanwezig is.

Het hexagram Dwee herinnert ons eraan dat het leven kort is en dat we van elk moment moeten genieten. Door vreugde te delen met anderen en oprecht te zijn in onze relaties, kunnen we een positieve en ondersteunende omgeving creëren voor onszelf en anderen.

teksten gegenereerd door ChatGPT op CGZ middels de NKdeE account bij OpenAI

disclaimer dv/ChatGPT@CEF

Dit is experimentele output van een fijn afgestemd, publiekelijk beschikbaar OpenAI GPT3.5-model. Alle beperkingen, aanbevelingen en overwegingen vermeld op https://chat.openai.com/ zijn van toepassing.

Lees en overweeg deze zorgvuldig en lees deze teksten met deze feiten in gedachten en hoewel deze teksten waardevol kunnen zijn, vertrouw niet alleen op deze teksten als advies om op te handelen!

Voor goed advies ben je m.i. uiteindelijk altijd beter af door zelf I Tjing te beoefenen.
Iets leren, het sterk recursieve programma daarvan, begint en eindigt altijd bij jezelf.

disclaimer rev. dv@CEH

Bibliografie I Tjing

Dit zijn de boeken die ik gebruik om de gegenereerde tekst te checken en, in een later stadium, aan te vullen/corrigeren.

  • [HUANG 2010]: Huang, Alfred, The Complete I Ching. 10th Anniversary Edition, Vermont 2010, ISBN 978-1-59477-386-0
  • [RITSEMA 1997]: Ritsema, Rudolf & Karcher, Stephen, I Ching. Het Klassieke Chinese Boek der Veranderingen. Nieuwe vertaling uit het Chinees met Inleiding en Concordantie, Rotterdam 1997, ISBN 90 5637 001 4
  • [WILHELM 1989]: Wilhelm, Richard, I-ging: das Buch der Wandlungen / aus d. Chines. übertr. u. hrsg., München 1989, ISBN 3-424-00061-2
  • [DENING 1995]: Dening, Sarah, The Everyday I Ching, New York 1995, eISBN 9781466833913

Gebruikte prompt voor het genereren van de basisfiche voor elk Hexagram:

Geef alstublieft een expert Taoïstische (Neidan) uitleg in het Nederlands voor Hexagram [nummer]. [Hexagramnaam] ("[Chinese naam]") - "[Nederlandse vertaling]".

Vervang “[nummer]”, “[Hexagramnaam]”, “[Chinese naam]” en “[Nederlandse vertaling]” in de prompt met de specifieke details van het hexagram waarvoor je de uitleg wilt ontvangen. Bijvoorbeeld:

Geef alstublieft een expert Taoïstische (Neidan) uitleg in het Nederlands voor Hexagram 26. Ta Tsjoe ("大畜") - "Groot Vergaren".
https://en.wikipedia.org/wiki/Bagua#/media/File:DualerAufbau.JPG

凡益之道 與時偕行

De HARUSMUZE is een eigentijds interactief orakelprogramma, het Beginsel van een generatief schrijfprogramma gebaseerd op het Boek der Veranderingen, de I Tjing.
De dagroutine ervan (20 min tot 1-2u praktijk’, 2-20 min leestijd) biedt de gebruiker ook een dagelijks hernieuwde kennismaking aan met de immens rijke denkwereld van de I Tjing

H A R U S M U Z E

57 – ’t kleinste licht wordt gloed in ’t volle duister
69 – een mooi plan is gedurfd maar ondoordacht
418- geniet van het exces door matiging
471 – al vrijende bevrijden wij de ziel
495 – als l de liefde is, zeg l en zwijg

comp. dv@BJV

Tarotkaart van de dag
NKdeE Testimonial Tarot Deck v. 0.7 – 10 van Zwaarden – Vernietiging – F

De Smith-Waite Tarotkaart
die ik trok vanochtend was Tien van Zwaarden (Ten of Swords).

Deze kaart werd in 1909 ontworpen door Pamela Colman Smith in opdracht van A.E. Waite.

De Smith-Waite Tarotkaart Tien van Zwaarden toont een grimmig tafereel. Op een vaalbruin strand, grenzend aan een dreigend-donkere zee of meer, ligt een menselijke figuur op de buik. De figuur heeft een arm gekromd naar beneden en het gezicht afgewend, terwijl tien zwaarden uit het lichaam oprijzen naar de pikzwarte hemel boven de scène. Bloedplassen zijn te zien aan weerszijden van het hoofd. De figuur draagt eenvoudige kleding: een bruine vest met daaronder een vaalwit onderhemd dat zichtbaar is aan de arm. De figuur is tot aan het middel bedekt met een felrode doek, die ook doorboord is door de zwaarden.
Tussen het water en de zwarte hemel klaart het evenwel op in de verte, waar een lichtblauw geschilderde heuvellijn contrasteert met een egaal okergele strook klare hemel.

De Tien van Zwaarden vertegenwoordigt een crisis, een einde of een dieptepunt dat wordt gekenmerkt door pijn, verdriet, en het gevoel van totale vernietiging. Het beeld toont de totale overgave aan een situatie, waarbij de pijn en wanhoop ondraaglijk lijken. Deze kaart waarschuwt voor het gevaar van te veel negatieve gedachten en het vastklampen aan ellende. Het is echter ook belangrijk op te merken dat, net zoals alle Tienen in de tarot, het een kaart is van afronding, voltooiing en de mogelijkheid tot transformatie.

Vanuit een Kabbalistisch perspectief symboliseert de Tien van Zwaarden de sefirah Malkuth in de levensboom. Het staat voor de materiële wereld, waarin we de gevolgen van onze acties ervaren en soms geconfronteerd worden met pijnlijke gevolgen. Het benadrukt dat we verantwoordelijkheid moeten nemen voor onze daden en dat de gevolgen van onze keuzes niet altijd gemakkelijk zijn.

Vanuit een Theosofisch perspectief kunnen we de Tien van Zwaarden zien als de overgang van de negen lagere sefiroth naar de tiende, waarbij het individu de diepste niveaus van ervaring bereikt. Deze kaart toont het loslaten van oude denkpatronen en overtuigingen die niet langer dienend zijn. Het is een pijnlijk maar noodzakelijk proces om plaats te maken voor nieuwe groei en bewustzijn.

Samenvattend laat de Smith-Waite Tarotkaart Tien van Zwaarden een somber beeld zien van een crisis of einde, waarbij pijn en wanhoop de overhand lijken te hebben. Het is een herinnering aan de kwetsbaarheid van het menselijk bestaan en de gevolgen van onze keuzes. Deze kaart nodigt uit tot introspectie, het loslaten van oude patronen en het omarmen van verandering als een mogelijkheid tot groei. Hoewel het een zware kaart is, biedt het ook de hoop op een nieuwe start na de duistere nacht van de ziel.

Timestamp ChatGPT: 2023-07-27

Chatlink(s)
NKdeE Chalk Tarot

Ik vond in de Kringwinkel twee kartonnen krijtbordjes voor 60 cent. Materiaal genoeg voor een Tarotspel zonder ‘originele’ tekeningen, want die moet ik de volgende dag uitvegen om de nieuwe kaart te tekenen. De invoer wordt gevormd door de Hebreeuwse letter die ik ’s ochtends trok. Alleen de ‘Trionfi’ / ‘Troeven’ ofte ‘Grote Arcana’ dus. De associaties met het Hebreeuwse alfabet zijn die van het zgn. ‘Boek T’ van de Golden Dawn en voor de toewijzing ervan op de Levensboom in de Kabbala volg ik een schema van Isaac ben Solomon Luria Ashkenazi aka ’the Ari’.

Die toewijzingen, waarover men eindeloos zou kunnen discussiëren, hebben m.i. minder belang dan de coherentie die je inhoudelijk en in je praktijk aan het kaartendeck als ‘levend, interactief denkkader’ (als evoluerend programma, dus) toekent en de beste manier om dergelijke coherentie te bereiken en staande te houden is door wat je verkrijgt/ontdekt in de praktijk consequent maar dynamisch en met de nodige openheid te volgen.

Het kan voor de kaartspelgebruiker wel interessant zijn om een bestaand kader aangereikt te krijgen en als bedenker/ontwerper van een Tarotspel kies je dan m.i. best voor ‘systemen’ die de tand des tijds al wat doorstaan hebben zodat het geheel aansluiting kan vinden bij de semantisch expliciete dan wel epigenetisch impliciet getransfereerde traditie (het ‘collectief onderbewuste’, of ‘het archetypische’ zoals men dat vaker noemt).

Al die ‘magische’ of ‘esoterische’ concordanties vallen overigens uiteindelijk, soms na eeuwen van ‘vijven en zessen’, als vanzelf in hun definitieve ‘stand’, een beetje zoals het balletje van een casino-roulette de vreemdste bokkesprongen maakt om uiteindelijk in het ene vakje te vallen waar het, voor de winnaar althans, ’thuis hoort’.

Maar in dit geval zijn we allemaal ‘winnaars: het betreft immers een taal-bepaald gegeven en de humane taal zoekt op elk moment ‘autonoom’ de grootst mogelijke coherentie op…

~

copyright ‘ViLT //dagwerk van dirk vekemans’:
CC0 1.0 Universal (CC0 1.0) Public Domain Dedication

contact: dirkvekemans@yahoo.com

VOLG dirkvekemans.be
Vul je mailadres hieronder in en je krijgt elke dag het werk zo in je mailbox, gratis. jouw mailadres wordt verder niet gedeeld, gebruikt of anderszins bekend gemaakt. Met opzeglink in elke mail.

de
Neue Kathedrale des erotischen Elends
wil onafhankelijk blijven publiceren, zónder subsidie of commerciële sponsors
en dus ook zónder (al dan niet verdoken) exploitatie van gebruikersdata
en geheel vrij van reclame.

steun de NKdeE en de Vrije Lyriek
en koop een Radio Klebnikov CD op BANDCAMP:

Noten[+]

Geef een reactie

This website uses the awesome plugin.