zurvan

in  warrel van as rijgt
zijn stem haar filigraan.

een kinderschreeuw mondt
uit in bloedbellen, spat.

boven de tafelen rijst
de lijvenverzwelger,

verzwelgt naakte lijven
fris van angst, okerdijen

bibberen, schedels buigen,
liefde barst op de lippen.

het onmogelijke denken
bezwijkt voldaan tot stof:

“ik dwarrel in de groeve
van de lineaire tijd

kras mij uit je ogen
en je hebt je oren
van jezelf bevrijd”

invoer (2018) – voor ‘finis mundi / level 2’

• 22 Mirdath Avenue
• aswoensdag
• Aurora maakt
• dans van het ik
• deemoed
• elke dag
• flash
• fumeux fume par fumée
• gedachte
• gelaat
• gezondheid
• in mij
• juicht
• kerosine
• lente
• lied
• man is the animal
• Miraval
• naar mars!
• natte maan
• rafel
• rastering
• verbijstering
• vogels vliegen niet
• zeven kruinen
• zonderling
• zurvan
• 11/02/1600
• de tijd is een tempel
• de muze
• droom
• galm
• glaslink
• het haakt
• het stukalied
• het veld
• in 3 functies naar de exit
• kraaienlied
• LAIS
• geboortejaar
• hitte
• hildac alfred coetskwi
• oneinde
• oud jaar
• over dichters
• programma
• raamvertelling
• resoluut de fanfare
• siddering
• streling
• stof
• te laat
• verhaal zonder wending
• WEIGERING (cyclus)
• wens
• zonneslok
• envoy

FINIS MUNDI DOC