h a n d v a t

het handvat
boort zich in de hand.
de boor boort.

het zingt:

in struiken – wat warrig gewemel
op straten – het laffe gebazel
in zetels – het knoestige snurken
in bossen – lusteloos vozen

in de tabellen – schrikbarende hiaten
op de schermen – onhoudbaar verval
in de hoofden – de doorslaande angst
op het terrein – de banale verschrikking

wij dalen wij
dalen wij dalen
wij dalen de dalen
in wij dalen de dalen
uit in diepere dalen
dalen wij dan.

bij de barst in het macadam
staan enkele tuinieren met historieken
in de congruente involuties
te harken.

de drukband
benadrukt de
bandruk, zegt de ene ier.
de andere neemt een slok en tuiniert verder.

wij dalen wij
dalen wij dalen
wij dalen de dalen
in wij dalen de dalen
uit in diepere dalen
dalen wij dan.

degradatie is winst
de gratie is wind
dagjeswie tai swin!
dagwie da gwa?

hak
hakkel  hak
hakkel de kwak
hak hakkel
hakhak hakkel
de
kwak

:

(everything will slowly fade away)

invoer (2017) – rev. dv@CCU

voor HEMELNETLYRIEK 2.0