het is maar de tijd

It is Time, Only Time – David Tibet – 1998
vert. NKdeE 2020

Toen je me zei
Ik hoor de wind huilen
En toen zei je
Ik voel de zee sterven
En toen toonde je me
De vlucht van de meeuwen
En je fluisterde zacht
’t Feest is uit
Toen
Toen wist ik dat het tijd was

Je zag er zo moe uit toen
Van schoonheid beroofd
Ik wist dat sinds lang al
Jouw hart niet meer sloeg
Maar al die schoonheid
Maar al die schaduw
Als om te zeggen ja
Het leven is zinloos
En toen
Toen wist ik dat het tijd was

In een klein park
Net buiten Soho
Gebaarde je heftig
Zonder bedoeling
En alle fonteinen
Riepen geef je over
En alle bomen bogen
Voor mijn verraad
En toen
Toen wist ik dat het tijd was

Geen woorden zijn zinvol
Geen woorden zijn beter
Dan toen ik je vasthield
Verslagen lappenpop
Zo leeg zonder licht
Zo vol van haat
Met je verbrokkelde ziel
Versjacherd voor bloemen
Had ik je
Moeten zeggen toen
Het is maar de tijd

En toen keken we omhoog
Urbi et orbi
Ik zag de sterren versmelten
Boven St. Patrick’s
Je zei ik heb het gehad
Ik ben mist en een mistlamp
En je viel zo zoetjes
In jouw charme
Was het maar
Was het alleen maar de tijd

En nu is’t al acht jaar
Dat ik je nog zag
En alle sterrengloed
Is nu als niets
De brieven verbrand
De kussen voltooid
En al het gepaar
Lang vergeten
En jij lang dood
Vervloekt of vergeven

Het was geen droom

David Tibet