Een gothic liefdeslied

A Gothic Love Song – David Tibet – 1998
vert. NKdeE 2020

En je vingerknipte voor griezelschemer
Die eigenlijk alleen maar in je hoofd bestond
Met je zwartgelakte nagels
Of waren ze bloedrood
Ik ben het kwijt

En met je nep-lederen banden
Kwetterde je van de hel
Manifeste decadentie wou je uitwasemen
Ogen die zo hard wilden flikkeren

Sterrendovend zwart
Dus deed je jouw boeken open
En deed je jouw benen open
En je hart deed je open
En je liet er het slechte binnen
Dat zogezegd
Jouw vriendje was
Met zwevende on-engelen
Als vliegen rond het rot
Dat je ziel had bedekt
Hun rijk overgroeide
Jouw land dat jij zelf
Verlaten had

De klokken van St. Mary luiden voor ons
Dat het leven eindig is
Dat gebaren kunnen doden
En meer nog ons vernietigen
En dat er maar één oordeel is

Jouw brieven kwamen elke dag
In ’t Frans of in ’t Duits
Maar ze waren niets voor mij
Ik vatte de trage koorden
En droog ijs, mist in je geest
Ik besef maar al te goed nu
Dat je verwaarloosbaar was
En ik zou kunnen bidden voor je
Maar ik denk van niet
Want ik heb mijn buik vol van je
Met je leugens
En je make-up
Je was niets
Dat dacht dat het iets was

En toch schrijf ik nog dit gothic liefdeslied
Ten teken aan mijzelf
En aan ’t geheugen van mijn verleden
Schrijf ik nog dit gothic liefdeslied
Een teken voor mij
Voor mijn nagedachtenis
En om je gezicht buiten te houden

David Tibet