gebruikers maken soms geluid.dichters dichten, of slaan ophun snuit. verkeersongevallen,leguanen en de hoestendenachtegaal vallen in op drie. ijslanders eisen land, storm- endonderdagen ook. in boten bonstonvermoeibaar de rompslomp. invoer (2017) – rev. dv@CCD
Maand: oktober 2020

god behoeft geen naturatie daar:de band loopt, de indruk valt enin het vage werpt een lijf gestalten.vaste toon maakt schijnbaar elk gebaar. een vlak vermeerdert niet de vouw,de leegte wordt in klank niet opgesplitst,dus waar beweging niets beslistdanst naakt en mysterieus een vrouw. het heeft weerom met geld en lustte maken, grote ogen die daartoe inogenblikken haken. […]

als de regen valt, valt de regen niet van hoog. de hemel is de hemel niet, de hemel spant veelal de lucht in strakke gordels zus met ademresten zo. zo: staal roest. heerst algehele stroompanne. de mot er zit in de pels.slijm rolt over het opgeplakte labeltje v1 op de goudbladerige lippen. protocol p1 is in […]
een onbekende is iemand die niet voorkomtin uw lijst met contacten. u kan een nieuw contact of onbekende toevoegen of blokkeren via het menu. als u geen actie onderneemt, verdwijnt de onbekende wanneer u zich afmeldt. niet meer dit kolken der zinnen,niet langer dat lichaam dat ondubbelzinnig wil voelen, niet meer het zure druppeltjes druppelen […]

het kraken van uw rokken als u plaatsneemt, mevrouw! (en de vliegende spijs in de gangen van uw gedachten die druipen van uw gedachten en de walmen van uw gedachten die zich geen weg weten wég van uw gedachten en daarom in uw gedachten de gedachte aan stank dusdanig sterk geprononceerd produceren dat u er […]
4 catastrofen (4/4)

4. god daarentegen zal de geschillen enkel sub specie durationis als uien afschillen. de tijd, zo heeft het verleden immers uitgewezen, droogt het gestage afbeelden van het uitdrogende verloop van de haperende tijd dermate uit dat de afbeelding ter stilstand gedwongen fragiel wordt, de status van het tijdsbegrip precair en het geheel tenslotte in het […]

3. wie zullen we, zo vroeg ons toen de leider in leven,wie zullen we knevelen, wie de nekvellentoenijpen, wie de mond snoeren,het lijf met pek en doem toesmerenopdat het onze bij ons blijften wij in die zekerheid van het onze bevrijd blijvenals zijnden hier en onschuldig tot in de eeuwigheid? noodzakelijk: de restjes lichaamsprutrechts bezijden […]

2. wat is, is in zichzelf of in iets anders.wat als het een locomotief is die draait op ontsporing? of het doek valt om, het toneel draait weg en de toeschouwers ploffen uit hun pluchen zetels midden in de voorspelde catastrofe? wat was ook weer het refrein? onmiskenbaar trojaans van origine vertraagt de tragedie zich naar […]

1. omnia quae sunt vel in se vel in alio sunt. alles van het zijnde is in zich of in iets anders. de betonkwaliteit is C45/55. de stelling gebiedt o.a. het refrein handelt over naturerende natuuremiraten. invoer (2017) – rev. dv@CCK

//@init het lijf van louter code hangt innig verstrengeld met elk der 10 geboden boven het indifferente te zweven. ongeteld tasten tengels de tien geboden af //en uit het lijfmondje kwakt bijwijlen met nadruk de kwijl. bij elke gulp glipt telkens één der gladde ordewoorden dieper in haar code door. ‘sta!’ zo stoot er één, […]

zon schiet uit de hemel om in haar halszijn medicijn te likken. huid brandenwil hij niet, maar sloom, in een trage walsherhalen hoe het gebrek aan handenzijn stralen zo met verdriet ontmanden,daar hij haar ziet maar niet strelen kan. man,zon, ster, die ’t eigen licht wel wurgen kan,omdat het haar gelaat voor hem ontbloot,maar hij […]
onderwerpen

nieuwe onderwerpen die je misschien leuk vindt: in de meditatio ook vind je vandaagnog enige remedia opdat het verdriet aansluiting vinde bij en oplosse in de ongrondelijke droefte van het ene in de afgrond van het al. abstract (uitvoer): elke stap die je zet is een stap dichter bij het graf. reserveer tijdig want de plaatsen zijn beperkt. […]
erg

de grens van het toelaatbare ligt al weken te rotten achter ons.de woorden ondertussen en zomaar moet je pellen eerst en stevig pletten wil je er nog enige zin uit persen. nergens van, een buitenissig het is het, het houdt geen steek alsof het ooit. kijk, al dit hier en al dat daar. de differente kleuring […]

een lood met zinken dinghangt zwaar aan alle mondenvastgeklonken. het botst wat tegen randen aanen maakt daarbij een dof geluid. het wacht en wachttot het vallen kan. het kan pas vallenals het in stilte kanen ongezien voor jou. invoer (2017) – rev. dv@CCP

“vuur daalt neer ten onzent nu,in zijn soort het meest genadige, “ zo visoogt het gif mengende letterheksje, een lieftallig optilrokje dat met gele tandjes krols op heur lokken staan te bijten en in volle verwachting van het intieme binnendringen weldra der woordkrullen aanziet de dwaalster Stiena Lourendos de immense leegte van de ruimte voor het […]
The Signs in the Stars – David Tibet – 1998vert. NKdeE 2020 Ik had wat bloemen gepluktOm op je gezicht te leggenOok al had je het rijkVan het leven niet verlatenIk zag dat de regenwolkenVoort werden gedreven Door genummerde paardenOnherkenbaar en vrijEn ik wou je mijn vrouw noemenMaar de tekenen bleven mij lokken En de vier mannenhoofden […]
Lode’s credo
“in de naam van de dingenzit de naam van het niets.het niets noemt de dingende dingen dragen de naamals satellieten van het niets de naam van god is uit het niets de naam gewordendie de god der dingenheeft tot god benoemd.de god der dingen heeftde mens tot slaaf gemaakt. schrap de namen, laat het zijn, […]
RK WEEKBLADEN #24
wij kunnen niet

wij kunnen niet, kunnen wij?wij kunnen niet ademen. de luchtzit onder het water, het waterdraait in de soep, de soepstroomt over de stoep en komtaan de koekjes en de koekjeszijn wak van het water. wij zuigen en zuigen, wij zuigen ons vol, denken wij, maar wij worden gezogen, wij, dat is al, want niets kunnen […]
Barcodes en Antichrist
Antichrist and Barcodes – David Tibet – 1998vert. NKdeE 2020 Er zitten barcodesEn AntichristIn de lucht die wij ademenMet het zwarte doosjeOp ooghoogte En het waterDat in onzeMonden sijpelt De codes dieOnze levens op en afDoen flikkerenStaccato de nachtGaat slikkenEn bevenEn bevriezen De vissen met de buik omhoogDe ongeborenen opgetrommeldNaar de wet der planetenIs geen ruikwaar sterk […]
monding

in het waterin het wierin het waaien. in de golven wind doorheen het grasin de cel die zich verwoed in cellen splitstin de wolken vol van stapels en paleisplezier. in het schuren van planeten aan het donker van hun baanin het lonken van de sterren naar de nevels van andromeda. in het zwoegen van de […]

2 fragmenten uit het Weerants Liedboek, een corrupt tekstbestand in het Neo-Nederlands uit de Afgesloten Toekomst dat in 2045 wordt opgevangen door de Neo-Kathedraalse audioFaag, een gignomenologische verontwezenlijking van formaat. de publicatie ervan in 2046 veroorzaakt een pantemporele deining die traceerbaar is tot in de bucolische geschriften van Vergilius… […] 0 Node grashopper1sprinkhaan faaltje ni […]
my love is the lord of all
https://www.dirkvekemans.be/wp-content/uploads/2020/10/Caught_inside_a_single_Scelsi_note-my-love-is-the-lord-of-all.mp3 text: Nicola Masciandaro – from ‘SuddEntity’ (ISBN-13: 978-1981952922- 2017)music: Giacinto Scelsi’s Le reveil profond by Joelle Leandre & Giancarlo Sciaffini 1will be replaced by our own recordings later remixed with NKdeE keyboard and audioFaagvoice & recording: dvartwork: NKdeE text: My love is the lord of all | And your beloved? |Mine if here I […]
h a n d v a t

het handvat boort zich in de hand. de boor boort. het zingt: in struiken – wat warrig gewemel op straten – het laffe gebazel in zetels – het knoestige snurken in bossen – lusteloos vozen in de tabellen – schrikbarende hiaten op de schermen – onhoudbaar verval in de hoofden – de doorslaande angst op het […]
womkomlom
loed woordom muzijm symbolijm
het is maar de tijd
It is Time, Only Time – David Tibet – 1998vert. NKdeE 2020 Toen je me zeiIk hoor de wind huilenEn toen zei jeIk voel de zee stervenEn toen toonde je meDe vlucht van de meeuwenEn je fluisterde zacht’t Feest is uitToenToen wist ik dat het tijd was Je zag er zo moe uit toenVan schoonheid beroofdIk wist […]

invoer (2017) – rev. dv@CCV
op zoek naar hun programma
rotgeur

het geurt want open borrelen de geheimenen het stinkt want bloot ligt het mysterie en het sist: de nijdigen vloeken want de kans op een einde met fijne slierten en neuken tot 3 cijfers na de komma met de wulpse engeltjes van de apocalyps, blijkt al eeuwen terug onherroepelijk gemist. de mystici lachen want niets […]
Gezegend en nat van vreugde
en wij

liepen wij niet en wij,wij glimleden der bakfietsenbourgeoisie, hadden wij niet uitgesproken de neiging waar de sneeuwbuien neerstreken en zonken in het donker buiten met de vogels en Neo de hond en de kinderen die opspatten nog in de gelige postpakketten, de lichtzuilen der straatlampen? maar een pinkbeweging van de ingezetene bezegelde het droeve lot […]
Spotvogelhaar
Wijl de sneeuwvlokken vielen
Op jouw haar als een zegel
de zenuwschaal (1)
Ik stel mij een beproefde ziel voor die van deze ontmoetingen zwavelig en fosforachtig is, als enig aanvaardbare staat van de werkelijkheid.

stoelen weiden ramen flessenplassen palen struiken wegentakken raven huizen boxenwinkelstraten overwegenhet reclamezeulen. stokken blazen stoelen weidenramen vijvers beken bomenslapen samen tuinen hokkenkoeken auto’s smeren zuilen. rode tractoren voetbalvelden enwitte lichtbakkonijnen schieten goedop met scheve bloemkolenbollen de anderen kunnen ons niet derenwant komt er iets nee er komt nietsdus de anderen kunnen ons niet derenwant is het […]
de vijver bevriest niet. is de eend blij dan? neen: de eend is in de vijver. invoer (2017) – rev. dv@CCZ
Ik besef maar al te goed nu
Dat je verwaarloosbaar was
zichtbaar

plots, nu ik het zie,zie ik het gezien worden,met brede strepenvan vreugde, en dan, als een stuiterenvan dank in schokjes niets,zie ik het zien dat zich ziende ziet het zien toch maarliever vergeten. ijdelheid is zichtbaar danals het witte bot in de wonde. invoer (2017) – uitvoer 2020, rev. dv@CHe
Ranonkel en Lazarus
Verlaten stratenHet lied van de schemerRustende wolken De kerkklokken luidenEen vogelschrik huivertWat vogels die rillenIk zag je en zag dat het tijd was Vergane bloemenVergane foto’sVan vergane levensJouw lichaam wachtOnvoldaan wachtEn zonder spijtHet lege hartHet hoofd in de handenIk hoorde het zeggenVandaag is het tijd Zwaar zakt de zonOp moeder de bergLoeiende koeien Dromende koeienDe […]
LAIS CCCXXVI

is het LAIS die het ziet, haar blanke vuur van huid verhoogd met manestralen? zijn het in die wilde baren daar haar ranke hals, haar ogen die het licht doen dralen voor het in de nacht verdwijnt? bepalen achtergrond en kleed ’t goddelijke lijf, en maakt het huis als code haar verblijf? maakt herkenning voor […]
Toen God de werelden schiep waren ze daarvoor, zonder vormEen leegte behalve in zijn grote oog dat alles al had gezien dat was, is en zalHet eerste wat hij schiep was geloof ik hoewel de bijbel ons dat niet verteltHuilende kinderenZoals dit nog weerspiegeld wordt wanneer kinderen geboren wordenHoewel alle dieren ongetwijfeld huilen bij geboorte […]
LAIS XXIV

paleis waar het de rijkdom dood bezit,en honderdduizend soorten duisternis,geheiligd schrijn waar niets het niets aanbid,verloop van tijd, vrij van gebeurtenis,plaats die maakt dat er weer ruimte is.het is herhaling die zichzelf herkent,vervormde uitspraak van een dode vent.de code dreunt hier vers na vers voorbij:een duren van verveling dat nooit went.kom, schep er nog wat […]
RK Weekbladen #22
EPILOOG niet met het denkenniet met het dichtenniet op uw wenkenniet als betichte niet als verwendevoor snoepgoed gezwichteniet als de fluitervan flier en geflodder niet met mijn handenin’t bruin van uw modderniet als gladjanus, nietals paljas maak ik het af met hamer en koevoetbreek ik het afmet hamer en koevoetbreek ik hier uit met hamer […]
holografisch

“He [=Karl Pribram] believes that conscious experience is the act of correlation itself and that correlation occurs in the dendritic structures by the summation of the polarisations (and depolarisations) through the processes in the dendritic networks” Jeff Prideaux (WCU) in “Comparison between Karl Pribram’s “Holographic Brain Theory” and more Conventional Models of Neuronal Computation”, in XXXXX, Compiled […]
gloed voor guido

o rouwgezel, gij loeit de schaduw van de aaibloem nogmet tussendoor het prangen onzerloodplooien (ooien) (o in) (o n), gij hoogacht het leegpletsen in de klaproep derhanden (nden) (n d) (e) en in de nijdnaad van het scheurschip,bij de glijzangen der zinkzuchtigen,hun behangsel week na week afvallendehun wegkrasvlees (asvlees) (aees) (a s) ’t zal bruisen […]