bladzijde 29. nu krijgen we de ware magische krachten van de Samouraï te zien. in het duister van Heisenbergs Protocol voor Onzekerheidsruimtes (HP-OR) roept hij het ware object van zijn verlangen op, en dwingt HET om bezit te nemen van het lichaam van de Huisleraar (Précepteur), een lichaam dat nu hoogst onstabiel wordt. ‘Neem mij’, […]
De deur gaat niet open. Wanneer gaat de deur open? De deur gaat nooit open. Zwijg. Halfweg je werktijd en je hebt nog niet eens je eten verdient. De score in de linkerhoek maak je niks wijs. Hou van haar stem. Adem in, adem uit. Sneller die rechterhand. De wol van haar trui knarst op […]
CCXX de flessen, getooid met engelenhaar, zijn van een hard groen oliederivaat. ’t in 3d geprint idee verwijst naar vrede op gaia, drijvende op haat. in opdracht van mannen in celibaat. de zee zit vol lijken, god en zijn brol: de wibrarevolutie eist haar tol. gedenk het trillen van het spinnewiel, hoe scheef het loopt, […]
159 – Car nous sommes uniquement dans l’ Esprit – FOU VOGELEN-PAULofDE PLAATS VAN DE LIEFDE (slot) lees eerst het eerste stuk van deze tekst Op het moment dat het doek opgaat; ligt Selvaggia op sterven.Paolo Uccello komt op en vraagt haar hoe het gaat. De vraag krijgt Brunelleschi zo buiten zichzelf dat hij de […]
Werken is ontspanning, en dat heb je nodig. Maar eerst eten. Druk je gezicht in de holte, je masker in het masker in de muur. Open je mond. De geursimulator zet het grommen van je maag in gang. Je lippen door duizenden tongen betast. Glijdingen, kronkels, het priemen van peper en de vers krakende sla […]
op pagina 28 van SAMOURAÏ, de Experimentele Artaud-strip, gebeuren enkele droomovergangen en -herschikkingen tegelijkertijd. De Précepteur (huisleraar) gaat eerst met moederlijke zorgen voor Samouraï van het toneel waarna het geluid van wegvloeiend regenwater te horen is, als na een storm. vervolgens schuiven het Masker van daarstraks en de Precepteur in en over elkaar maar waarvan […]
chiraal is het de vele schimmen die haar lichaam teltvooraleer haar lichaam raakt het blanke lakenwaarop het als een teken kwetsbaar ligtte slapen, naakt bij nachtinval. de maan slurpt slierten mistdie van de kale takken druipen. heel de dag sleurt zij het mee,het vreemde hier en daar,dat onverwacht gebaar. zij vindt het woord nietdat het […]
158 – le chemin du sentier bleu – TIJD ‘we moeten willen werken aan een oplossing’ dat dacht ik vanochtend. maar wie is die we en wie zou er daarvan wat moeten? het is beter dat ik , wat het centrale onderzoeksobject betreft 1 van de NKdeE, dat is een antwoord op de vraag ‘een […]
If she wasn’t anything, did I not just dream her? invent her? made her up to compensate for the meagre outcome of my existence, a shipwreck on the ruins of my childhood? Perhaps. But she was real enough for me. The first time I saw her was in an ice-cream bar. I had just broken […]
