wie iets van mijn Kathedraalwerk wil begrijpen, passeert best ’s bij de helaas recent overleden filosofisch grootheid Bernard Stiegler… dit interview is denkelijk een goeie introductie, hier zie je hem nog zoals hij altijd was, bevlogen en gedreven door de urgentie van alles wat diende gedaan te worden, en wat hij ook deed, op onnavolgbaar […]
buiten is daar, buiten dit hier.een mens moet zich behelpen. je zit in je vel als een werkende cel. binnen is hier, vanzelfsprekendbuitengewoon. vrijheid van binnenmaakt jou en jezelf vrij van jouw hel. buiten je liefde is niets zonneklaar. dv@ZHQ1zie ‘revisies’ in WP rev. dv@CEN Noten[+] Noten ↑1 zie ‘revisies’ in WP
ARTAUD – Navel van het Voorgeborgte Daar waar anderen hun werken aanbieden wil ik niets anders dan mijn geest tonen.Het leven is het verbranden van vragen.Ik kan mij geen werk voorstellen dat los staat van het leven.Ik houd niet van losstaande schepping. Ik kan mij ook de geest niet voorstellen al losstaand van zichzelf. Elk […]
in het prangen wrijft het dringen het omhelzen open dat te knellend is, en drukt, en breekt een leegte aan waarin de ruimte zich ontvouwen wil, en zuchtend zich ontvouwt. zo herinnert zich het bloeien dagenlang het prangen nog in het licht dat nu in nachtblauw open flitst. invoertekst (2017) – rev. dv@CEO ChatGPT see […]
151 – toutes les étoiles de la folie – CHOSE Het venster van de liefde (slot) lees eerst het eerste stuk – het tweede Hij was groter dan alle anderen. En er was ook een klein mannetje en dat was ik. – Maar merk op : u droomt niet, zei Gérard de Nerval tegen mij, […]
wat blijft is geen rest.wat rest is het gebeuren.wat gebeurt. invoertekst (2017) – rev. dv@CEP ChatGPT 3.5 bespreking van dit gedicht De tekst van het gedicht lijkt een reflectie te zijn op het concept van het zijn en de vergankelijkheid van de dingen. Het wordt gepresenteerd in een eenvoudige en beknopte stijl, wat de filosofische […]
Het venster van de liefde (2) lees eerst het begin van deze tekst Wij, op oudejaarsavond. Het onweer was aan het donderen, de bliksem deed het, de regen kwam op gang, de dromencocons blèrden, de kikkers kwaakten in alle vijvers, kortom, de nacht deed zijn werk. Nu moest ik een manier vinden om in het […]
zesbladige ster.zes draadjes, solfer erop.alles blijft zo ver. invoertekst (2017) -rev. dv@ CEQ
angeliek het lichaam laatde ogen toe en al haar leden worden lijn.het strekt zich uit en blij het schikt al ochtendlijk zó sensueel het klankenvlakdat in satijn het licht gaat kraken. langzaam scheef getrokken levenslijnenwillen zich in ademlakens rechten.’t buikje kromt de b van bolleboosnaar lome liggebol en krols een tepel tipt de letterleegteaan in […]
De opeenvolgende stadia van gevoeligheid zijn in de eerste plaats de experimentele emotionele schok, de zekere kennis van de schok die wordt p. 120 gewijzigd door de aandacht, dan het ritme en de drift. Maar je moet ook wel zijn wat je bent op het moment dat je doormaakt. De zekere kennis kan al rijk […]
149 – un ciel d’amoureux suicide – ZAADPLANT Het venster van de liefde (1) Ik wou haar laten glinsteren met bloemen, met kleine vulkanen die aan de oksels haakten, en vooral die bittere amandellava die in het midden van haar gespannen lichaam zat. Er was ook een wenkbrauwengalerij waar de hele hemel onderdoor ging, een […]
[het ontwerp van deze website is geoptimaliseerd voor raadpleging op PC/tablet] het jaar van de trom ekfrasis van ‘NKdeE Onderlegger #3’op de wijze van Al Stewart’s The Year of the Cat (in een heavy metal versie) TROM TROM TROM ’n hele kas persproblemenTROM TROM TROM 14 rauwe worstensoortenTROM TROM TROM niks aan te doen niks […]
148 – la zébrure d’un éclair – BOEKJAAR De Persoonlijke Automaat (slot) begin bij het eerste stuk van deze tekst Dit schilderij is als een ruwe wereld, een naakte wereld, vol vezels en riemen, waar de irriterende kracht van een vuur het innerlijke firmament verscheurt, een verscheuren van de intelligentie, waar de expansie van de […]
zoutarm als Dana zong kon niemand nogde hemel uit mijn rokken jagen. o glazen ademstoot,o blauwte van heur stem, o lichte lik en zachte tonen,o diepte daar opdat ik! in ’t voorjaar eens, het vroor nog dat op ramen de kristallen kraakten, kwam Danaop haar klompen heel den hooiweg af, haar jas hing als van […]
De Persoonlijke Automaat (vervolg) lees eerst het eerste stuk van deze tekst Een fluisterwind beroert al deze verloren larven die de nacht in zijn glinsterbeelden zamelt. We voelen er een verbrijzeling van sluizen, een soort vreselijke vulkaanschok waaraan het daglicht is ontkoppeld. En uit deze schok, en uit deze verscheuring van twee principes, ontstaan alle […]
prul herrijzenis komt na het avondmaal. het gras moet eender kort, de gelatenuitgevlakt, gezang is van parkieten het exclusieve recht. binnenbonkt er dehydratie, de keel schort, de handtrilt het tekort, de gedachte zin loopt vastin de tot zin gedroomde gedachte. etterende letters. ook de gal heeft haar timbre. spugen om het uur, de emmer in. […]
Als bepaalde vondsten een bepaalde mate van ernst bereiken, is het goed dat ze in de duisternis worden gecultiveerd, dat ze hun pogingen in het occulte doen, dat ze zich verbergen voor de ogen van velen, zodat deze te overvloedige blikken hen niet bevuilen zoals het lachen dat doet. Wat zijn de basisvoorwaarden van het […]
De Persoonlijke Automaat (1) voor Jean de Bosschère Hij zegt mij te zien met een grote obsessie voor het geslacht. Maar van een geslacht dat gespannen is en geblazen wordt als een object. Een voorwerp van metaal en kokende lava, vol met wortels, twijgen genomen door de lucht. De opmerkelijke rust van een geslacht gevuld […]
//ekfrasis van de NKdeE Onderlegger nr 2 Zon Ra voert zijn vergelijking in. ogenblikkelijk jaagt de Verlichting het virus van het Rot door de vochtige zielen. Marinus Vandewoude, Archivaris van de Toekomst, tekent gestaag verder aan zijn berg bezwaren. draken schieten en het buitenaardse Dikkopje zingt ter hulp haar bleke ochtendrood. diep in de karrakollenzee, in de toonaard der […]
Nieuwe reacties ontdekken van het zenuwstelsel en het mentale systeem op de dingen, transformeren wat het gevoel waarneemt, het vermogen om te voelen transformeren, de mogelijkheden transformeren totdat de objecten om ons heen niet meer worden waargenomen zoals ze vroeger waren.Het veranderen van wat ons omringt door het veranderen van de indruk die we ervan […]
145 – la Ville aux murailles bardées – JENEVERBESSEN Het aambeeld der krachten (2) lees eerst het eerste stuk Maar achter dit visioen van het absolute, achter dit systeem van planten, sterren, tot op het bot afgesneden terreinen, achter dit vurige vlokken van kiemen, deze onderzoeksgeometrie, dit wentelsysteem van pieken, achter dit ploegijzer dat in […]
wesp hij vult haar fijnste plooien, streelt en wil en scheurthaar jurk aan flarden. zevenstemmig knarstde vering een canon op de gromvan zijn graaien. hoe slaafs ze geurt naar zijn adem. blaf dan,roept hij. licht. hij wil lijnen trekkenin het strakke rubber, ravijnendie zich met bloed in geen tijdzouden vullen. de verslagenheidvan een reus met […]
144 – le centre blancs des convulsions – STUDIEHOOFD Het aambeeld der krachten (1) De vloed, de walging, deze riemen, hier is het dat het Vuur begint. Het vuur der tongen. Het vuur in een weefsel tongdraaiingen, in de weerschijn van de aarde die zich opent als een buik in barensnood, met ingewanden van honing […]
dagelijks echter wordt met ijspegels doorschotende treurvogelzang die der muzen treurnis isen valer dan vaal wordt het late, het vale. en doorheen de kurkdroge wanhoopsvelden slingert zich noodlottig de oude baanromancevan het eikenoude ik dat alle turnsters hebben wou. en zou. “can’t you see, Sir? they are getting away!“ bij het neerzijgen der verzachtende kransen,bij […]
143 – l’étage élevé d’un secret – HOOFDSTUDIE het haar van Uccello (2) lees eerst het eerste deeltje Toen je twee vrienden van je en jezelf op een goed bereid doek schilderde, liet jij een schaduw op het doek vallen als van een vreemd katoen, waarin ik jouw spijt en jouw verdriet, Paolo Uccello, kan […]
//dv@CEY: volgens het logbestand connecteerde het om 18:04:28 C.E.T.met ‘het Ding’, wat dat ook moge betekenen. een voorafschaduwing van de nieuwe AI-technologie? de invoertekst wérkt, dat voel ik, maar wat het allemaal te betekenen heeft…?ik schreef in raadsels naar mijzelf en met de pas hervonden Grond wens ik daar nu geen weerklank van. ik doe […]
142 – le ramage d’une mer de cheveux – BOOMSTAM het haar van Ucello (1) voor Génica Uccello, mijn vriend, mijn fantasme, je hebt deze mythe van het haar geleefd. De schaduw van die grote maanhand als je de fantasmen van je brein afdrukt, zal nooit de vegetatie aan je oor bereiken, die draait en […]
transmutatie van ‘The Colour Out of Space‘ van H. P. Lovecraft 1.ik schrijf dit neer in de hoopdat niemand het ooit zal lezen. de dood is geen ding. solfer knettertwaar haar tong zich in de bodem krult. zij dringt overal door, de wolken, de vogelshet zit in hun vleugelslag. angst weerhoudtons, maar haar dodelijke ritme […]
lees eerst deel 1, best … …je kan het je niet voorstellen, mevrouw Lundy, …”– “Susan, ik heet Susan”. Ik had genoeg van dat gemevrouw.– “Nou goed, Susan dan – je bent wel heftig è”. Er flitste een bliksem in een van die zwarte tunnels van ‘m. Ik lachte en sloeg de ogen neer. Hij […]
transmutatie van ‘The Statement of Randolph Carter‘ (1919) van H. P. Lovecraft Augustus 2007. Twee gieren glijden van Gainesville Pike de vlakte in. In de zwoele lucht leeft nog de illusie van een keuze, de waan van de vrijheid in Amerika. Een grote ventilator wiekt boven mij terwijl ik in het goedkope motel probeer het […]
141 – a thin insipid potation to drink – STAMBOOM L. Andreijev – Het theater van de toekomst In het theater van de toekomst zal er geen publiek zijn: dat is de eerste en fundamentele vereiste van het nieuwe theater; het is essentieel voor de samenleving om een einde te maken aan de situatie waarin […]
strijdlied voor twee stemmen stem 1: de woordenlijst, vrouwenstem met Noord-Nederlandse tongvalstem 2: het kader, mannenstem met zwaar Leuvens accent debuut@post_date – rev. dv@CEb
// ekfrasis van ‘maskerman’ ” De vinculis in genere, the lid nailed shut, the sarcophagus of light”Peter Lamborn Wilson, Abecedarium, Xexoxial ed. 2010, p.23 zie dit letterlijf. de op het land genagelde aarding i-kafglijdend in de trage neergang a-bnaar het eternele vlak van het niet-iets, de taohemel e-f. elk ogenblik (de letter f is hol, […]
tussen alle dingen houdt geheel wezenloosmet een vleugelspanwijdte van 22 tot 25 cmde koolmees stand, breekt zich nog een bot maar het leert toch zijn contes beter tellen. sì sí sírrr zo zingthet vale juveniel í í euhí í eyií eu í í eu (het is m.a.w. voortaanalle dagen donderdagalle dagen donderdag jaalle dagen donderdag) braambestranen stromen uit de […]
de klare Abélard (slot) Abélard met afgesneden handen. Welke symfonie kan voortaan nog tippen aan die gruwelijke papieren kus. Héloïse eet vuur. Open een deur. Ga een trap op. Bel aan. De zachte, geplette borsten rijzen op. Haar huid is veel lichter op de borsten. Het lichaam is wit, maar bezoedeld, want geen enkele vrouwenbuik […]
ik zaai in mij het lijf in mij zaai ik hetik zoek mij in wat ik zaai in mij en wereldwijd ik schrijf in mij schrijf ikmij weg. [geeuwt :: dus] klik in mij klik door mijn stroom ben iken klik en lek de code diehet zaait in mij het lijf in mij zaait mijn […]
[het moment #77] “in november pleurt de regen gaten in het donker”. de taal schift, namen verschuiven, woorden laten de zin plots los waarin ze net nog als gebeiteld zaten. klonters klank verdwijnen reddeloos in de mauve wervel van het rot. de bakkerskoeken kleven vet op de plank, de feiten draaien uit op erger dan […]